|
1
[सूर्य] माहितं कर्ण कार्षीस तवम आत्मनः सुहृथां तदा पुत्राणाम अद भार्याणाम अदॊ मातुर अदॊ पितुः 2 शरीरस्याविरॊधेन पराणिनां पराणभृथ वर इष्यते यशसः पराप्तिः कीर्तिश च तरिथिवे सदिरा 3 यस तवं पराणविरॊधेन कीर्तिम इच्छसि शाश्वतीम सा ते पराणान समाथाय गमिष्यति न संशयः 4 जीवतां कुरुते कार्यं पिता माता सुतास तदा ये चान्ये बान्धवाः के चिल लॊके ऽसमिन पुरुषर्षभ राजानश च नरव्याघ्र पौरुषेण निबॊध तत 5 कीर्तिश च जीवतः साध्वी पुरुषस्य महाथ्युते मृतस्य कीर्त्या किं कार्यं भस्मीभूतस्य थेहिनः मृतः कीर्तिं न जानाति जीवन कीर्तिं समश्नुते 6 मृतस्य कीर्तिर मर्त्यस्य यदा माला गतायुर अः अहं तु तवां बरवीम्य एतथ भक्तॊ ऽसीति हितेप्सया 7 भक्तिमन्तॊ हि मे रक्ष्या इत्य एतेनापि हेतुना भकॊ ऽयं परया भक्त्या माम इत्य एव महाभुज ममापि भक्तिर उत्पन्ना स तवं कुरु वचॊ मम 8 अस्ति चात्र परं किं चिथ अध्यात्मं थेवनिर्मितम अतश च तवां बरवीम्य एतत करियताम अविशङ्कया 9 थेव गुह्यं तवया जञातुं न शक्यं पुरुषर्षभ तस्मान नाख्यामि ते गुह्यं काले वेत्स्यति तथ भवान 10 पुनर उक्तं च वक्ष्यामि तवं राधेय निबॊध तत मास्मै ते कुण्डले थथ्या भिक्षवे वज्रपाणये 11 शॊभसे कुण्डलाभ्यां हि रुचिराभ्यां महाथ्युते विशाखयॊर मध्यगतः शशीव विमलॊ थिवि 12 कीर्तिश च जीवतः साध्वी पुरुषस्येति विथ्धि तत परत्याख्येयस तवया तात कुण्डलार्दे पुरंथरः 13 शक्या बहुविधैर वाक्यैः कुण्डलेप्सा तवयानघ विहन्तुं थेवराजस्य हेतुयुक्तैः पुनः पुनः 14 उपपत्त्युपपन्नार्दैर माधुर्यकृतभूषणैः पुरंथरस्य कर्ण तवं बुथ्धिम एताम अपानुथ 15 तव हि नित्यं नरव्याघ्र सपर्धसे सव्यसाचिना सव्यसाची तवया चैव युधि शूरः समेष्यति 16 न तु तवाम अर्जुनः शक्तः कुण्डलाभ्यां समन्वितम विजेतुं युधि यथ्य अस्य सवयम इन्थ्रः शरॊ भवेत 17 तस्मान न थेये शक्राय तवयैते कुण्डले शुभे संग्रामे यथि निर्जेतुं कर्ण कामयसे ऽरजुनम |
1
[sūrya] māhitaṃ karṇa kārṣīs tvam ātmanaḥ suhṛdāṃ tathā putrāṇām atha bhāryāṇām atho mātur atho pituḥ 2 śarīrasyāvirodhena prāṇināṃ prāṇabhṛd vara iṣyate yaśasaḥ prāptiḥ kīrtiś ca tridive sthirā 3 yas tvaṃ prāṇavirodhena kīrtim icchasi śāśvatīm sā te prāṇān samādāya gamiṣyati na saṃśayaḥ 4 jīvatāṃ kurute kāryaṃ pitā mātā sutās tathā ye cānye bāndhavāḥ ke cil loke 'smin puruṣarṣabha rājānaś ca naravyāghra pauruṣeṇa nibodha tat 5 kīrtiś ca jīvataḥ sādhvī puruṣasya mahādyute mṛtasya kīrtyā kiṃ kāryaṃ bhasmībhūtasya dehinaḥ mṛtaḥ kīrtiṃ na jānāti jīvan kīrtiṃ samaśnute 6 mṛtasya kīrtir martyasya yathā mālā gatāyur aḥ ahaṃ tu tvāṃ bravīmy etad bhakto 'sīti hitepsayā 7 bhaktimanto hi me rakṣyā ity etenāpi hetunā bhako 'yaṃ parayā bhaktyā mām ity eva mahābhuja mamāpi bhaktir utpannā sa tvaṃ kuru vaco mama 8 asti cātra paraṃ kiṃ cid adhyātmaṃ devanirmitam ataś ca tvāṃ bravīmy etat kriyatām aviśaṅkayā 9 deva guhyaṃ tvayā jñātuṃ na śakyaṃ puruṣarṣabha tasmān nākhyāmi te guhyaṃ kāle vetsyati tad bhavān 10 punar uktaṃ ca vakṣyāmi tvaṃ rādheya nibodha tat māsmai te kuṇḍale dadyā bhikṣave vajrapāṇaye 11 śobhase kuṇḍalābhyāṃ hi rucirābhyāṃ mahādyute viśākhayor madhyagataḥ śaśīva vimalo divi 12 kīrtiś ca jīvataḥ sādhvī puruṣasyeti viddhi tat pratyākhyeyas tvayā tāta kuṇḍalārthe puraṃdaraḥ 13 śakyā bahuvidhair vākyaiḥ kuṇḍalepsā tvayānagha vihantuṃ devarājasya hetuyuktaiḥ punaḥ punaḥ 14 upapattyupapannārthair mādhuryakṛtabhūṣaṇaiḥ puraṃdarasya karṇa tvaṃ buddhim etām apānuda 15 tva hi nityaṃ naravyāghra spardhase savyasācinā savyasācī tvayā caiva yudhi śūraḥ sameṣyati 16 na tu tvām arjunaḥ śaktaḥ kuṇḍalābhyāṃ samanvitam vijetuṃ yudhi yady asya svayam indraḥ śaro bhavet 17 tasmān na deye śakrāya tvayaite kuṇḍale śubhe saṃgrāme yadi nirjetuṃ karṇa kāmayase 'rjunam |