1
[कर्ण] भगवन्तम अहं भक्तॊ यदा मां वेत्द गॊपते तदा परमतिग्मांशॊ नान्यं थेवं कदं चन 2 न मे थारा न मे पुत्रा न चात्मा सुहृथॊ न च तदेष्टा वै सथा भक्त्या यदा तवं गॊपते मम 3 इष्टानां च महात्मानॊ भक्तानां च न संशयः कुर्वन्ति भक्तिम इष्टां च जानीषे तवं च भास्कर 4 इष्टॊ भक्तिश च मे कर्णॊ न चान्यथ थैवतं थिवि जानीत इति वै कृत्वा भगवान आह मथ धितम 5 भूयॊ च शिरसा याचे परसाथ्य च पुनः पुनः इति बरवीमि तिग्मांशॊ तवं तु मे कषन्तुम अर्हसि 6 बिभेमि न तदा मृत्यॊर यदा बिभ्ये ऽनृताथ अहम विशेषेण थविजातीनां सर्वेषां सर्वथा सताम परथाने जिवितस्यापि न मे ऽतरास्ति विचारणा 7 यच च माम आत्द थेव तवं पाण्डवं फल्गुनं परति वयेतु संतापजं थुःखं तव भास्करमानसम अर्जुनं परति मां चैव विजेष्यामि रणे ऽरजुनम 8 तवापि विथितं थेव ममाप्य अस्त्रबलं महत जामथग्न्याथ उपात्तं यत तदा थरॊणान महात्मनः 9 इथं तवम अनुजानीहि सुरश्रेष्ठ वरतं मम भिक्षते वज्रिणे थथ्याम अपि जीवितम आत्मनः 10 [सूर्य] यथि तात थथास्य एते वज्रिणे कुण्डले शुभे तवम अप्य एनम अदॊ बरूया विजयार्दं महाबल 11 नियमेन परथथ्यास तवं कुण्डले वै शतक्रतॊः अवध्यॊ हय असि भूतानां कुण्डलाभ्यां समन्वितः 12 अर्जुनेन विनाशं हि तव थानव सूथनः परार्दयानॊ रणे वत्स कुण्डले ते जिहीर्षति 13 स तवम अप्य एनम आराध्य सूनृताभिः पुनः पुनः अभ्यर्दयेदा थेवेशम अमॊघार्दं पुरंथरम 14 अमॊघां थेहि मे शक्तिम अमित्रविनिबर्हिणीम थास्यामि ते सहस्राक्ष कुण्डले वर्म चॊत्तमम 15 इत्य एवं नियमेन तवं थथ्याः शक्राय कुण्डले तया तवं कर्ण संग्रामे हनिष्यसि रणे रिपून 16 नाहत्वा हि महाबाहॊ शत्रून एति करं पुनः सा शक्तिर थेवराजस्य शतशॊ ऽद सहस्रशः 17 [वै] एवम उक्त्वा सहस्रांशुः सहसान्तरधीयत ततः सूर्याय जप्यान्ते कर्णः सवप्नं नयवेथयत 18 यदाथृष्टं यदातत्त्वं यदॊक्तम उभयॊर निशि तत सर्वम आनुपूर्व्येण शशंसास्मै वृषस तथा 19 तच छरुत्वा भगवान थेवॊ भानुः सवर्भानु सूथनः उवाच तं तदेत्य एव कर्णं सूर्यः समयन्न इव 20 ततस तत्त्वम इति जञात्वा राधेयः परवीरहा शक्तिम एवाभिकाङ्क्षन वै वासवं परत्यपालयत |
1
[karṇa] bhagavantam ahaṃ bhakto yathā māṃ vettha gopate tathā paramatigmāṃśo nānyaṃ devaṃ kathaṃ cana 2 na me dārā na me putrā na cātmā suhṛdo na ca tatheṣṭā vai sadā bhaktyā yathā tvaṃ gopate mama 3 iṣṭānāṃ ca mahātmāno bhaktānāṃ ca na saṃśayaḥ kurvanti bhaktim iṣṭāṃ ca jānīṣe tvaṃ ca bhāskara 4 iṣṭo bhaktiś ca me karṇo na cānyad daivataṃ divi jānīta iti vai kṛtvā bhagavān āha mad dhitam 5 bhūyo ca śirasā yāce prasādya ca punaḥ punaḥ iti bravīmi tigmāṃśo tvaṃ tu me kṣantum arhasi 6 bibhemi na tathā mṛtyor yathā bibhye 'nṛtād aham viśeṣeṇa dvijātīnāṃ sarveṣāṃ sarvadā satām pradāne jivitasyāpi na me 'trāsti vicāraṇā 7 yac ca mām āttha deva tvaṃ pāṇḍavaṃ phalgunaṃ prati vyetu saṃtāpajaṃ duḥkhaṃ tava bhāskaramānasam arjunaṃ prati māṃ caiva vijeṣyāmi raṇe 'rjunam 8 tavāpi viditaṃ deva mamāpy astrabalaṃ mahat jāmadagnyād upāttaṃ yat tathā droṇān mahātmanaḥ 9 idaṃ tvam anujānīhi suraśreṣṭha vrataṃ mama bhikṣate vajriṇe dadyām api jīvitam ātmanaḥ 10 [sūrya] yadi tāta dadāsy ete vajriṇe kuṇḍale śubhe tvam apy enam atho brūyā vijayārthaṃ mahābala 11 niyamena pradadyās tvaṃ kuṇḍale vai śatakratoḥ avadhyo hy asi bhūtānāṃ kuṇḍalābhyāṃ samanvitaḥ 12 arjunena vināśaṃ hi tava dānava sūdanaḥ prārthayāno raṇe vatsa kuṇḍale te jihīrṣati 13 sa tvam apy enam ārādhya sūnṛtābhiḥ punaḥ punaḥ abhyarthayethā deveśam amoghārthaṃ puraṃdaram 14 amoghāṃ dehi me śaktim amitravinibarhiṇīm dāsyāmi te sahasrākṣa kuṇḍale varma cottamam 15 ity evaṃ niyamena tvaṃ dadyāḥ śakrāya kuṇḍale tayā tvaṃ karṇa saṃgrāme haniṣyasi raṇe ripūn 16 nāhatvā hi mahābāho śatrūn eti karaṃ punaḥ sā śaktir devarājasya śataśo 'tha sahasraśaḥ 17 [vai] evam uktvā sahasrāṃśuḥ sahasāntaradhīyata tataḥ sūryāya japyānte karṇaḥ svapnaṃ nyavedayat 18 yathādṛṣṭaṃ yathātattvaṃ yathoktam ubhayor niśi tat sarvam ānupūrvyeṇa śaśaṃsāsmai vṛṣas tadā 19 tac chrutvā bhagavān devo bhānuḥ svarbhānu sūdanaḥ uvāca taṃ tathety eva karṇaṃ sūryaḥ smayann iva 20 tatas tattvam iti jñātvā rādheyaḥ paravīrahā śaktim evābhikāṅkṣan vai vāsavaṃ pratyapālayat |