|
1
बृहथश्व उवाच ततस तु याते वार्ष्णेये पुण्यश्लॊकस्य थीव्यतः पुष्करेण हृतं राज्यं यच चान्यथ वसु किं चन 2 हृतराज्यं नलं राजन परहसन पुष्करॊ ऽबरवीत थयूतं परवर्ततां भूयः परतिपाणॊ ऽसति कस तव 3 शिष्टा ते थमयन्त्य एका सर्वम अन्यथ धृतं मया थमयन्त्याः पुणः साधु वर्ततां यथि मन्यसे 4 पुष्करेणैवम उक्तस्य पुण्यश्लॊकस्य मन्युना वयथीर्यतेव हृथयं न चैनं किं चिथ अब्रवीत 5 ततः पुष्करम आलॊक्य नलः परममन्युमान उत्सृज्य सर्वगात्रेभ्यॊ भूषणानि महायशाः 6 एकवासा असंवीतः सुहृच्छॊकविवर्धनः निश्चक्राम तथा राजा तयक्त्वा सुविपुलां शरियम 7 थमयन्त्य एकवस्त्रा तं गच्छन्तं पृष्ठतॊ ऽनवियात स तया बाह्यतः सार्धं तरिरात्रं नैषधॊ ऽवसत 8 पुष्करस तु महाराज घॊषयाम आस वै पुरे नले यः सम्यग आतिष्ठेत स गच्छेथ वध्यतां मम 9 पुष्करस्य तु वाक्येन तस्य विथ्वेषणेन च पौरा न तस्मिन सत्कारं कृतवन्तॊ युधिष्ठिर 10 स तदा नगराभ्याशे सत्कारार्हॊ न सत्कृतः तरिरात्रम उषितॊ राजा जलमात्रेण वर्तयन 11 कषुधा संपीड्यमानस तु नलॊ बहुतिदे ऽहनि अपश्यच छकुनान कांश चिथ धिरण्यसथृशच्छथान 12 स चिन्तयाम आस तथा निषधाधिपतिर बली अस्ति भक्षॊ ममाथ्यायं वसु चेथं भविष्यति 13 ततस तान अन्तरीयेण वाससा समवास्तृणॊत तस्यान्तरीयम आथाय जग्मुः सर्वे विहायसा 14 उत्पतन्तः खगास ते तु वाक्यम आहुस तथा नलम थृष्ट्वा थिग्वाससं भूमौ सदितं थीनम अधॊमुखम 15 वयम अक्षाः सुथुर्बुथ्धे तव वासॊर जिहीर्षवः आगता न हि नः परीतिः सवाससि गते तवयि 16 तान समीक्ष्य गतान अक्षान आत्मानं च विवाससम पुण्यश्लॊकस ततॊ राजा थमयन्तीम अदाब्रवीत 17 येषां परकॊपाथ ऐश्वर्यात परच्युतॊ ऽहम अनिन्थिते पराणयात्रां न विन्थे च थुःखितः कषुधयार्थितः 18 येषां कृते न सत्कारम अकुर्वन मयि नैषधाः त इमे शकुना भूत्वा वासॊ ऽपय अपहरन्ति मे 19 वैषम्यं परमं पराप्तॊ थुःखितॊ गतचेतनः भर्ता ते ऽहं निबॊधेथं वचनं हितम आत्मनः 20 एते गच्छन्ति बहवः पन्दानॊ थक्षिणापदम अवन्तीम ऋक्षवन्तं च समतिक्रम्य पर्वतम 21 एष विन्ध्यॊ महाशैलः पयॊष्णी च समुथ्रगा आश्रमाश च महर्षीणाम अमी पुष्पफलान्विताः 22 एष पन्दा विथर्भाणाम अयं गच्छति कॊसलान अतः परं च थेशॊ ऽयं थक्षिणे थक्षिणापदः 23 ततः सा बाष्पकलया वाचा थुःखेन कर्शिता उवाच थमयन्ती तं नैषधं करुणं वचः 24 उथ्वेपते मे हृथयं सीथन्त्य अङ्गानि सर्वशः तव पार्दिव संकल्पं चिन्तयन्त्याः पुनः पुनः 25 हृतराज्यं हृतधनं विवस्त्रं कषुच्छ्रमान्वितम कदम उत्सृज्य गच्छेयम अहं तवां विजने वने 26 शरान्तस्य ते कषुधार्तस्य चिन्तयानस्य तत सुखम वने घॊरे महाराज नाशयिष्यामि ते कलमम 27 न च भार्यासमं किं चिथ विथ्यते भिषजां मतम औषधं सर्वथुःखेषु सत्यम एतथ बरवीमि ते 28 नल उवाच एवम एतथ यदात्द तवं थमयन्ति सुमध्यमे नास्ति भार्यासमं मित्रं नरस्यार्तस्य भेषजम 29 न चाहं तयक्तुकामस तवां किमर्दं भीरु शङ्कसे तयजेयम अहम आत्मानं न तव एव तवाम अनिन्थिते 30 थमयन्त्य उवाच यथि मां तवं महाराज न विहातुम इहेच्छसि तत किमर्दं विथर्भाणां पन्दाः समुपथिश्यते 31 अवैमि चाहं नृपते न तवं मां तयकुम अर्हसि चेतसा तव अपकृष्टेन मां तयजेदा महापते 32 पन्दानं हि ममाभीक्ष्णम आख्यासि नरसत्तम अतॊनिमित्तं शॊकं मे वर्धयस्य अमरप्रभ 33 यथि चायम अभिप्रायस तव राजन वरजेथ इति सहिताव एव गच्छावॊ विथर्भान यथि मन्यसे 34 विथर्भराजस तत्र तवां पूजयिष्यति मानथ तेन तवं पूजितॊ राजन सुखं वत्स्यसि नॊ गृहे |
1
bṛhadaśva uvāca tatas tu yāte vārṣṇeye puṇyaślokasya dīvyataḥ puṣkareṇa hṛtaṃ rājyaṃ yac cānyad vasu kiṃ cana 2 hṛtarājyaṃ nalaṃ rājan prahasan puṣkaro 'bravīt dyūtaṃ pravartatāṃ bhūyaḥ pratipāṇo 'sti kas tava 3 śiṣṭā te damayanty ekā sarvam anyad dhṛtaṃ mayā damayantyāḥ puṇaḥ sādhu vartatāṃ yadi manyase 4 puṣkareṇaivam uktasya puṇyaślokasya manyunā vyadīryateva hṛdayaṃ na cainaṃ kiṃ cid abravīt 5 tataḥ puṣkaram ālokya nalaḥ paramamanyumān utsṛjya sarvagātrebhyo bhūṣaṇāni mahāyaśāḥ 6 ekavāsā asaṃvītaḥ suhṛcchokavivardhanaḥ niścakrāma tadā rājā tyaktvā suvipulāṃ śriyam 7 damayanty ekavastrā taṃ gacchantaṃ pṛṣṭhato 'nviyāt sa tayā bāhyataḥ sārdhaṃ trirātraṃ naiṣadho 'vasat 8 puṣkaras tu mahārāja ghoṣayām āsa vai pure nale yaḥ samyag ātiṣṭhet sa gacched vadhyatāṃ mama 9 puṣkarasya tu vākyena tasya vidveṣaṇena ca paurā na tasmin satkāraṃ kṛtavanto yudhiṣṭhira 10 sa tathā nagarābhyāśe satkārārho na satkṛtaḥ trirātram uṣito rājā jalamātreṇa vartayan 11 kṣudhā saṃpīḍyamānas tu nalo bahutithe 'hani apaśyac chakunān kāṃś cid dhiraṇyasadṛśacchadān 12 sa cintayām āsa tadā niṣadhādhipatir balī asti bhakṣo mamādyāyaṃ vasu cedaṃ bhaviṣyati 13 tatas tān antarīyeṇa vāsasā samavāstṛṇot tasyāntarīyam ādāya jagmuḥ sarve vihāyasā 14 utpatantaḥ khagās te tu vākyam āhus tadā nalam dṛṣṭvā digvāsasaṃ bhūmau sthitaṃ dīnam adhomukham 15 vayam akṣāḥ sudurbuddhe tava vāsor jihīrṣavaḥ āgatā na hi naḥ prītiḥ savāsasi gate tvayi 16 tān samīkṣya gatān akṣān ātmānaṃ ca vivāsasam puṇyaślokas tato rājā damayantīm athābravīt 17 yeṣāṃ prakopād aiśvaryāt pracyuto 'ham anindite prāṇayātrāṃ na vinde ca duḥkhitaḥ kṣudhayārditaḥ 18 yeṣāṃ kṛte na satkāram akurvan mayi naiṣadhāḥ ta ime śakunā bhūtvā vāso 'py apaharanti me 19 vaiṣamyaṃ paramaṃ prāpto duḥkhito gatacetanaḥ bhartā te 'haṃ nibodhedaṃ vacanaṃ hitam ātmanaḥ 20 ete gacchanti bahavaḥ panthāno dakṣiṇāpatham avantīm ṛkṣavantaṃ ca samatikramya parvatam 21 eṣa vindhyo mahāśailaḥ payoṣṇī ca samudragā āśramāś ca maharṣīṇām amī puṣpaphalānvitāḥ 22 eṣa panthā vidarbhāṇām ayaṃ gacchati kosalān ataḥ paraṃ ca deśo 'yaṃ dakṣiṇe dakṣiṇāpathaḥ 23 tataḥ sā bāṣpakalayā vācā duḥkhena karśitā uvāca damayantī taṃ naiṣadhaṃ karuṇaṃ vacaḥ 24 udvepate me hṛdayaṃ sīdanty aṅgāni sarvaśaḥ tava pārthiva saṃkalpaṃ cintayantyāḥ punaḥ punaḥ 25 hṛtarājyaṃ hṛtadhanaṃ vivastraṃ kṣucchramānvitam katham utsṛjya gaccheyam ahaṃ tvāṃ vijane vane 26 śrāntasya te kṣudhārtasya cintayānasya tat sukham vane ghore mahārāja nāśayiṣyāmi te klamam 27 na ca bhāryāsamaṃ kiṃ cid vidyate bhiṣajāṃ matam auṣadhaṃ sarvaduḥkheṣu satyam etad bravīmi te 28 nala uvāca evam etad yathāttha tvaṃ damayanti sumadhyame nāsti bhāryāsamaṃ mitraṃ narasyārtasya bheṣajam 29 na cāhaṃ tyaktukāmas tvāṃ kimarthaṃ bhīru śaṅkase tyajeyam aham ātmānaṃ na tv eva tvām anindite 30 damayanty uvāca yadi māṃ tvaṃ mahārāja na vihātum ihecchasi tat kimarthaṃ vidarbhāṇāṃ panthāḥ samupadiśyate 31 avaimi cāhaṃ nṛpate na tvaṃ māṃ tyakum arhasi cetasā tv apakṛṣṭena māṃ tyajethā mahāpate 32 panthānaṃ hi mamābhīkṣṇam ākhyāsi narasattama atonimittaṃ śokaṃ me vardhayasy amaraprabha 33 yadi cāyam abhiprāyas tava rājan vrajed iti sahitāv eva gacchāvo vidarbhān yadi manyase 34 vidarbharājas tatra tvāṃ pūjayiṣyati mānada tena tvaṃ pūjito rājan sukhaṃ vatsyasi no gṛhe |