|
1
[भरथ्वाज] परजा विसर्गं विविधं कदं स सृजते परभुः मेरुमध्ये सदितॊ बरह्मा तथ बरूहि थविजसत्तम 2 [भृगु] परजा विसर्गं विविधं मानसॊ मनसासृजत संधुक्षणार्दं भूतानां सृष्टं परदमतॊ जलम 3 यत परानाः सर्वभूतानां वर्धन्ते येन च परजाः परित्यक्ताश च नश्यन्ति तेनेथं सर्वम आवृतम 4 पृदिवी पर्वता मेघा मूर्तिमन्तश च ये परे सर्वं तथ वारुणं जञेयम आपस तस्तम्भिरे पुनः 5 [भ] कदं सलिलम उत्पन्नं कदं चैवाग्निमारुतौ कदं च मेथिनी सृष्टेत्य अत्र मे संशयॊ महान 6 [भ] बरह्मकल्पे पुरा बरह्मन बरह्मर्षीणां समागमे लॊकसंभव संथेहः समुत्पन्नॊ महात्मनाम 7 ते ऽतिष्ठन धयानम आलम्ब्य मौनम आस्दाय निश्चलाः तयक्ताहाराः पवनपा थिव्यं वर्षशतं थविजाः 8 तेषां धर्ममयी वाणी सर्वेषां शरॊत्रम आगमत थिव्या सरस्वती तत्र संबभूव नभस्तलात 9 पुरा सतिमितनिःशब्थम आकाशम अचलॊपमम नष्ट चन्थ्रार्कपवनं परसुप्तम इव संबभौ 10 ततः सलिलम उत्पन्नं तमसीवापरं तमः तस्माच च सलिलॊत्पीथाथ उथतिष्ठत मारुतः 11 यदा भाजनम अच्छिथ्रं निःशब्थम इव लक्ष्यते तच चाम्भसा पूर्यमाणं सशम्ब्थं कुरुते ऽनिलः 12 तदा सलिलसंरुथ्धे नभसॊ ऽनते निरन्तरे भित्त्वार्णव तलं वायुः समुत्पतति घॊषवान 13 स एष चरते वायुर अर्णवॊत्पीथ संभवः आकाशस्दानम आसाथ्य परशान्तिं नाधिगच्छति 14 तस्मिन वाय्वम्बुसंघर्षे थीप्ततेजा महाबलः पराथुर्भवत्य ऊर्ध्वशिखः कृत्वा वितिमिरं नभः 15 अग्निः पवनसंयुक्तः खात समुत्पतते जलम सॊ ऽगनिर मारुत संयॊगाथ घनत्वम उपपथ्यते 16 तस्याकाशे निपतितः सनेहस तिष्ठति यॊ ऽपरः स संघातत्वम आपन्नॊ भूमित्वम उपगच्छति 17 रसानां सर्वगन्धानां सनेहानां परानिनां तदा भूमिर यॊनिर इह जञेया यस्यां सर्वं परसूयते |
1
[bharadvāja] prajā visargaṃ vividhaṃ kathaṃ sa sṛjate prabhuḥ merumadhye sthito brahmā tad brūhi dvijasattama 2 [bhṛgu] prajā visargaṃ vividhaṃ mānaso manasāsṛjat saṃdhukṣaṇārthaṃ bhūtānāṃ sṛṣṭaṃ prathamato jalam 3 yat prānāḥ sarvabhūtānāṃ vardhante yena ca prajāḥ parityaktāś ca naśyanti tenedaṃ sarvam āvṛtam 4 pṛthivī parvatā meghā mūrtimantaś ca ye pare sarvaṃ tad vāruṇaṃ jñeyam āpas tastambhire punaḥ 5 [bha] kathaṃ salilam utpannaṃ kathaṃ caivāgnimārutau kathaṃ ca medinī sṛṣṭety atra me saṃśayo mahān 6 [bh] brahmakalpe purā brahman brahmarṣīṇāṃ samāgame lokasaṃbhava saṃdehaḥ samutpanno mahātmanām 7 te 'tiṣṭhan dhyānam ālambya maunam āsthāya niścalāḥ tyaktāhārāḥ pavanapā divyaṃ varṣaśataṃ dvijāḥ 8 teṣāṃ dharmamayī vāṇī sarveṣāṃ śrotram āgamat divyā sarasvatī tatra saṃbabhūva nabhastalāt 9 purā stimitaniḥśabdam ākāśam acalopamam naṣṭa candrārkapavanaṃ prasuptam iva saṃbabhau 10 tataḥ salilam utpannaṃ tamasīvāparaṃ tamaḥ tasmāc ca salilotpīdād udatiṣṭhata mārutaḥ 11 yathā bhājanam acchidraṃ niḥśabdam iva lakṣyate tac cāmbhasā pūryamāṇaṃ saśambdaṃ kurute 'nilaḥ 12 tathā salilasaṃruddhe nabhaso 'nte nirantare bhittvārṇava talaṃ vāyuḥ samutpatati ghoṣavān 13 sa eṣa carate vāyur arṇavotpīda saṃbhavaḥ ākāśasthānam āsādya praśāntiṃ nādhigacchati 14 tasmin vāyvambusaṃgharṣe dīptatejā mahābalaḥ prādurbhavaty ūrdhvaśikhaḥ kṛtvā vitimiraṃ nabhaḥ 15 agniḥ pavanasaṃyuktaḥ khāt samutpatate jalam so 'gnir māruta saṃyogād ghanatvam upapadyate 16 tasyākāśe nipatitaḥ snehas tiṣṭhati yo 'paraḥ sa saṃghātatvam āpanno bhūmitvam upagacchati 17 rasānāṃ sarvagandhānāṃ snehānāṃ prānināṃ tathā bhūmir yonir iha jñeyā yasyāṃ sarvaṃ prasūyate |