|
1
[वै] कर्णस्य वचनं शरुत्वा राजा थुर्यॊधनस तथा हृष्टॊ भूत्वा पुनर थीन इथं वचनम अब्रवीत 2 बरवीषि यथ इथं कर्ण सर्वं मे मनसि सदितम न तव अभ्यनुज्ञां लप्स्यामि गमने यत्र पाण्डवाः 3 परिथेवति तान वीरान धृतराष्ट्रॊ महीपतिः मन्यते ऽभयधिकांश चापि तपॊयॊगेन पाण्डवान 4 अद वाप्य अनुबुध्येत नृपॊ ऽसमाकं चिकीर्षितम एवम अप्य आयतिं रक्षन नाभ्यनुज्ञातुम अर्हति 5 न हि थवैतवने किं चिथ विथ्यते ऽनयत परयॊजनम उत्साथनम ऋते तेषां वनस्दानां मम थविषाम 6 जानासि हि यदा कषत्ता थयूतकाल उपस्दिते अब्रवीथ यच च मां तवां च सौबलं च वचस तथा 7 तानि पूर्वाणि वाक्यानि यच चान्यत परिथेवितम विचिन्त्य नाधिगच्छामि गमनायेतराय वा 8 ममापि हि महान हर्षॊ यथ अहं भीम फल्गुनौ कलिष्टाव अरण्ये पश्येयं कृष्णया सहिताव इति 9 न तदा पराप्नुयां परीतिम अवाप्य वसुधाम अपि थृष्ट्वा यदा पाण्डुसुतान वल्लकाजिन वाससः 10 किं नु सयाथ अधिकं तस्माथ यथ अहं थरुपथात्मजाम थरौपथीं कर्ण पश्येयं काषायवसनां वने 11 यथि मां धर्मराजश च भीमसेनश च पाण्डवः युक्तं परमया लक्ष्म्या पश्येतां जीवितं भवेत 12 उपायं न तु पश्यामि येन गच्छेम तथ वनम यदा चाभ्यनुजानीयाथ गच्छन्तं मां महीपतिः 13 स सौबलेन सहितस तदा थुःशासनेन च उपायं पश्य निपुणं येन गच्छेम तथ वनम 14 अहम अप्य अथ्य निश्चित्य गमनायेतराय वा काल्यम एव गमिष्यामि समीपं पार्दिवस्य ह 15 मयि तत्रॊपविष्टे तु भीष्मे च कुरुसत्तमे उपायॊ यॊ भवेथ थृष्टस तं बरूयाः सह सौबलः 16 ततॊ भीष्मस्य राज्ञश च निशम्य गमनं परति वयवसायं करिष्ये ऽहम अनुनीय पितामहम 17 तदेत्य उक्त्वा तु ते सर्वे जग्मुर आवसदान परति वयुषितायां रजन्यां तु कर्णॊ राजानम अभ्ययात 18 ततॊ थुर्यॊधनं कर्णः परहसन्न इथम अब्रवीत उपायः परिथृष्टॊ ऽयं तं निबॊध जनेश्वर 19 घॊषा थवैतवने सर्वे तवत्प्रतीक्षा नराधिप घॊषयात्रापथेशेन गमिष्यामॊ न संशयः 20 उचितं हि सथा गन्तुं घॊषयात्रां विशां पते एवं च तवां पिता राजन समनुज्ञातुम अर्हति 21 तदा कदयमानौ तौ घॊषयात्रा विनिश्चयम गान्धारराजः शकुनिः परत्युवाच हसन्न इव 22 उपायॊ ऽयं मया थृष्टॊ गमनाय निरामयः अनुज्ञास्यति नॊ राजा चॊथयिष्यति चाप्य उत 23 घॊषा थवैतवने सर्वे तवत्प्रतीक्षा नराधिप घॊषयात्रापथेशेन गमिष्यामॊ न संशयः 24 ततः परहसिताः सर्वे ते ऽनयॊन्यस्य तलान थथुः तथ एव च विनिश्चित्य थथृशुः कुरुसत्तमम |
1
[vai] karṇasya vacanaṃ śrutvā rājā duryodhanas tadā hṛṣṭo bhūtvā punar dīna idaṃ vacanam abravīt 2 bravīṣi yad idaṃ karṇa sarvaṃ me manasi sthitam na tv abhyanujñāṃ lapsyāmi gamane yatra pāṇḍavāḥ 3 paridevati tān vīrān dhṛtarāṣṭro mahīpatiḥ manyate 'bhyadhikāṃś cāpi tapoyogena pāṇḍavān 4 atha vāpy anubudhyeta nṛpo 'smākaṃ cikīrṣitam evam apy āyatiṃ rakṣan nābhyanujñātum arhati 5 na hi dvaitavane kiṃ cid vidyate 'nyat prayojanam utsādanam ṛte teṣāṃ vanasthānāṃ mama dviṣām 6 jānāsi hi yathā kṣattā dyūtakāla upasthite abravīd yac ca māṃ tvāṃ ca saubalaṃ ca vacas tadā 7 tāni pūrvāṇi vākyāni yac cānyat paridevitam vicintya nādhigacchāmi gamanāyetarāya vā 8 mamāpi hi mahān harṣo yad ahaṃ bhīma phalgunau kliṣṭāv araṇye paśyeyaṃ kṛṣṇayā sahitāv iti 9 na tathā prāpnuyāṃ prītim avāpya vasudhām api dṛṣṭvā yathā pāṇḍusutān vallakājina vāsasaḥ 10 kiṃ nu syād adhikaṃ tasmād yad ahaṃ drupadātmajām draupadīṃ karṇa paśyeyaṃ kāṣāyavasanāṃ vane 11 yadi māṃ dharmarājaś ca bhīmasenaś ca pāṇḍavaḥ yuktaṃ paramayā lakṣmyā paśyetāṃ jīvitaṃ bhavet 12 upāyaṃ na tu paśyāmi yena gacchema tad vanam yathā cābhyanujānīyād gacchantaṃ māṃ mahīpatiḥ 13 sa saubalena sahitas tathā duḥśāsanena ca upāyaṃ paśya nipuṇaṃ yena gacchema tad vanam 14 aham apy adya niścitya gamanāyetarāya vā kālyam eva gamiṣyāmi samīpaṃ pārthivasya ha 15 mayi tatropaviṣṭe tu bhīṣme ca kurusattame upāyo yo bhaved dṛṣṭas taṃ brūyāḥ saha saubalaḥ 16 tato bhīṣmasya rājñaś ca niśamya gamanaṃ prati vyavasāyaṃ kariṣye 'ham anunīya pitāmaham 17 tathety uktvā tu te sarve jagmur āvasathān prati vyuṣitāyāṃ rajanyāṃ tu karṇo rājānam abhyayāt 18 tato duryodhanaṃ karṇaḥ prahasann idam abravīt upāyaḥ paridṛṣṭo 'yaṃ taṃ nibodha janeśvara 19 ghoṣā dvaitavane sarve tvatpratīkṣā narādhipa ghoṣayātrāpadeśena gamiṣyāmo na saṃśayaḥ 20 ucitaṃ hi sadā gantuṃ ghoṣayātrāṃ viśāṃ pate evaṃ ca tvāṃ pitā rājan samanujñātum arhati 21 tathā kathayamānau tau ghoṣayātrā viniścayam gāndhārarājaḥ śakuniḥ pratyuvāca hasann iva 22 upāyo 'yaṃ mayā dṛṣṭo gamanāya nirāmayaḥ anujñāsyati no rājā codayiṣyati cāpy uta 23 ghoṣā dvaitavane sarve tvatpratīkṣā narādhipa ghoṣayātrāpadeśena gamiṣyāmo na saṃśayaḥ 24 tataḥ prahasitāḥ sarve te 'nyonyasya talān daduḥ tad eva ca viniścitya dadṛśuḥ kurusattamam |