1 [In tribulatione sua mane consurgent ad me:
Venite, et revertamur ad Dominum,
2 quia ipse cepit, et sanabit nos;
percutiet, et curabit nos.
3 Vivificabit nos post duos dies;
in die tertia suscitabit nos,
et vivemus in conspectu ejus.
Sciemus, sequemurque ut cognoscamus Dominum:
quasi diluculum præparatus est egressus ejus,
et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terræ.
4 Quid faciam tibi, Ephraim?
quid faciam tibi, Juda?
misericordia vestra quasi nubes matutina,
et quasi ros mane pertransiens.
5 Propter hoc dolavi in prophetis;
occidi eos in verbis oris mei:
et judicia tua quasi lux egredientur.
6 Quia misericordiam volui, et non sacrificium;
et scientiam Dei plus quam holocausta.
7 Ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum:
ibi prævaricati sunt in me.
8 Galaad civitas operantium idolum,
supplantata sanguine.
9 Et quasi fauces virorum latronum,
particeps sacerdotum, in via interficientium pergentes de Sichem:
quia scelus operati sunt.
10 In domo Israël vidi horrendum:
ibi fornicationes Ephraim,
contaminatus est Israël.
11 Sed et Juda, pone messem tibi,
cum convertero captivitatem populi mei.]