|
1
tatas tu śiṃśapāmūle jānakīṃ paryavasthitām abhivādyābravīd diṣṭyā paśyāmi tvām ihākṣatām 2 tatas taṃ prasthitaṃ sītā vīkṣamāṇā punaḥ punaḥ bhartṛsnehānvitaṃ vākyaṃ hanūmantam abhāṣata 3 kāmam asya tvam evaikaḥ kāryasya parisādhane paryāptaḥ paravīraghna yaśasyas te balodayaḥ 4 balais tu saṃkulāṃ kṛtvā laṅkāṃ parabalārdanaḥ māṃ nayed yadi kākutsthas tasya tat sādṛśaṃ bhavet 5 tad yathā tasya vikrāntam anurūpaṃ mahātmanaḥ bhavaty āhavaśūrasya tattvam evopapādaya 6 tad arthopahitaṃ vākyaṃ praśritaṃ hetusaṃhitam niśamya hanumāṃs tasyā vākyam uttaram abravīt 7 kṣipram eṣyati kākutstho haryṛkṣapravarair vṛtaḥ yas te yudhi vijityārīñ śokaṃ vyapanayiṣyati 8 evam āśvāsya vaidehīṃ hanūmān mārutātmajaḥ gamanāya matiṃ kṛtvā vaidehīm abhyavādayat 9 tataḥ sa kapiśārdūlaḥ svāmisaṃdarśanotsukaḥ āruroha giriśreṣṭham ariṣṭam arimardanaḥ 10 tuṅgapadmakajuṣṭābhir nīlābhir vanarājibhiḥ sālatālāśvakarṇaiś ca vaṃśaiś ca bahubhir vṛtam 11 latāvitānair vitataiḥ puṣpavadbhir alaṃkṛtam nānāmṛgagaṇākīrṇaṃ dhātuniṣyandabhūṣitam 12 bahuprasravaṇopetaṃ śilāsaṃcayasaṃkaṭam maharṣiyakṣagandharvakiṃnaroragasevitam 13 latāpādapasaṃbādhaṃ siṃhākulitakandaram vyāghrasaṃghasamākīrṇaṃ svādumūlaphaladrumam 14 tam ārurohātibalaḥ parvataṃ plavagottamaḥ rāmadarśanaśīghreṇa praharṣeṇābhicoditaḥ 15 tena pādatalākrāntā ramyeṣu girisānuṣu saghoṣāḥ samaśīryanta śilāś cūrṇīkṛtās tataḥ 16 sa tam āruhya śailendraṃ vyavardhata mahākapiḥ dakṣiṇād uttaraṃ pāraṃ prārthayaṁl lavaṇāmbhasaḥ 17 adhiruhya tato vīraḥ parvataṃ pavanātmajaḥ dadarśa sāgaraṃ bhīmaṃ mīnoraganiṣevitam 18 sa māruta ivākāśaṃ mārutasyātmasaṃbhavaḥ prapede hariśārdūlo dakṣiṇād uttarāṃ diśam 19 sa tadā pīḍitas tena kapinā parvatottamaḥ rarāsa saha tair bhūtaiḥ prāviśad vasudhātalam kampamānaiś ca śikharaiḥ patadbhir api ca drumaiḥ 20 tasyoruvegān mathitāḥ pādapāḥ puṣpaśālinaḥ nipetur bhūtale rugṇāḥ śakrāyudhahatā iva 21 kandarodarasaṃsthānāṃ pīḍitānāṃ mahaujasām siṃhānāṃ ninado bhīmo nabho bhindan sa śuśruve 22 srastavyāviddhavasanā vyākulīkṛtabhūṣaṇā vidyādharyaḥ samutpetuḥ sahasā dharaṇīdharāt 23 atipramāṇā balino dīptajihvā mahāviṣāḥ nipīḍitaśirogrīvā vyaveṣṭanta mahāhayaḥ 24 kiṃnaroragagandharvayakṣavidyādharās tathā pīḍitaṃ taṃ nagavaraṃ tyaktvā gaganam āsthitāḥ 25 sa ca bhūmidharaḥ śrīmān balinā tena pīḍitaḥ savṛkṣaśikharodagrāḥ praviveśa rasātalam 26 daśayojanavistāras triṃśadyojanam ucchritaḥ dharaṇyāṃ samatāṃ yātaḥ sa babhūva dharādharaḥ |
1
ततस तु शिंशपामूले जानकीं पर्यवस्दिताम अभिवाथ्याब्रवीथ थिष्ट्या पश्यामि तवाम इहाक्षताम 2 ततस तं परस्दितं सीता वीक्षमाणा पुनः पुनः भर्तृस्नेहान्वितं वाक्यं हनूमन्तम अभाषत 3 कामम अस्य तवम एवैकः कार्यस्य परिसाधने पर्याप्तः परवीरघ्न यशस्यस ते बलॊथयः 4 बलैस तु संकुलां कृत्वा लङ्कां परबलार्थनः मां नयेथ यथि काकुत्स्दस तस्य तत साथृशं भवेत 5 तथ यदा तस्य विक्रान्तम अनुरूपं महात्मनः भवत्य आहवशूरस्य तत्त्वम एवॊपपाथय 6 तथ अर्दॊपहितं वाक्यं परश्रितं हेतुसंहितम निशम्य हनुमांस तस्या वाक्यम उत्तरम अब्रवीत 7 कषिप्रम एष्यति काकुत्स्दॊ हर्यृक्षप्रवरैर वृतः यस ते युधि विजित्यारीञ शॊकं वयपनयिष्यति 8 एवम आश्वास्य वैथेहीं हनूमान मारुतात्मजः गमनाय मतिं कृत्वा वैथेहीम अभ्यवाथयत 9 ततः स कपिशार्थूलः सवामिसंथर्शनॊत्सुकः आरुरॊह गिरिश्रेष्ठम अरिष्टम अरिमर्थनः 10 तुङ्गपथ्मकजुष्टाभिर नीलाभिर वनराजिभिः सालतालाश्वकर्णैश च वंशैश च बहुभिर वृतम 11 लतावितानैर विततैः पुष्पवथ्भिर अलंकृतम नानामृगगणाकीर्णं धातुनिष्यन्थभूषितम 12 बहुप्रस्रवणॊपेतं शिलासंचयसंकटम महर्षियक्षगन्धर्वकिंनरॊरगसेवितम 13 लतापाथपसंबाधं सिंहाकुलितकन्थरम वयाघ्रसंघसमाकीर्णं सवाथुमूलफलथ्रुमम 14 तम आरुरॊहातिबलः पर्वतं पलवगॊत्तमः रामथर्शनशीघ्रेण परहर्षेणाभिचॊथितः 15 तेन पाथतलाक्रान्ता रम्येषु गिरिसानुषु सघॊषाः समशीर्यन्त शिलाश चूर्णीकृतास ततः 16 स तम आरुह्य शैलेन्थ्रं वयवर्धत महाकपिः थक्षिणाथ उत्तरं पारं परार्दयँल लवणाम्भसः 17 अधिरुह्य ततॊ वीरः पर्वतं पवनात्मजः थथर्श सागरं भीमं मीनॊरगनिषेवितम 18 स मारुत इवाकाशं मारुतस्यात्मसंभवः परपेथे हरिशार्थूलॊ थक्षिणाथ उत्तरां थिशम 19 स तथा पीडितस तेन कपिना पर्वतॊत्तमः ररास सह तैर भूतैः पराविशथ वसुधातलम कम्पमानैश च शिखरैः पतथ्भिर अपि च थरुमैः 20 तस्यॊरुवेगान मदिताः पाथपाः पुष्पशालिनः निपेतुर भूतले रुग्णाः शक्रायुधहता इव 21 कन्थरॊथरसंस्दानां पीडितानां महौजसाम सिंहानां निनथॊ भीमॊ नभॊ भिन्थन स शुश्रुवे 22 सरस्तव्याविथ्धवसना वयाकुलीकृतभूषणा विथ्याधर्यः समुत्पेतुः सहसा धरणीधरात 23 अतिप्रमाणा बलिनॊ थीप्तजिह्वा महाविषाः निपीडितशिरॊग्रीवा वयवेष्टन्त महाहयः 24 किंनरॊरगगन्धर्वयक्षविथ्याधरास तदा पीडितं तं नगवरं तयक्त्वा गगनम आस्दिताः 25 स च भूमिधरः शरीमान बलिना तेन पीडितः सवृक्षशिखरॊथग्राः परविवेश रसातलम 26 थशयॊजनविस्तारस तरिंशथ्यॊजनम उच्छ्रितः धरण्यां समतां यातः स बभूव धराधरः |