|
1
[ज] कदं विनष्टा भगवन्न अन्धका वृष्णिभिः सह पश्यतॊ वासुथेवस्य भॊजाश चैव महारदाः 2 [वै] षट तरिंशे ऽद ततॊ वर्षे वृष्णीनाम अनयॊ महान अन्यॊन्यं मुसलैस ते तु निजघ्नुः कालचॊथिताः 3 [ज] केनानुशप्तास ते वीराः कषयं वृष्ण्यन्धका ययुः भॊजाश च थविजवर्यत्वं विस्तरेण वथस्व मे 4 [वै] विश्वामित्रं च कण्वं च नारथं च तपॊधनम सारण परमुखा वीरा थथृशुर थवारकागतान 5 ते वै साम्बं पुरस्कृत्य भूषयित्वा सत्रियं यदा अब्रुवन्न उपसंगम्य थैवथण्डनिपीडिताः 6 इयं सत्री पुत्र कामस्य बभ्रॊर अमिततेजसः ऋषयः साधु जानीत किम इयं जनयिष्यति 7 इत्य उक्तास ते तथा राजन विप्रलम्भ परधर्षिताः परत्यब्रुवंस तान मुनयॊ यत तच छृणु नराधिप 8 वृष्ण्यन्धकविनाशाय मुसलं घॊरम आयसम वासुथेवस्य थायाथाः साम्बॊ ऽयं जनयिष्यति 9 येन यूयं सुथुर्वृत्ता नृशंसा जातमन्यवः उच्छेतारः कुलं कृत्स्नम ऋते राम जनार्थनौ 10 समुथ्रं यास्यति शरीमांस तयक्त्वा थेहं हलायुधः जरा कृष्णं महात्मानं शयानं भुवि भेत्स्यति 11 इत्य अब्रुवन्त ते राजन परलब्धास तैर थुरात्मभिः मुनयः करॊधरक्ताक्षाः समीक्ष्याद परस्परम 12 तदॊक्ता मुनयस ते तु ततः केशवम अभ्ययुः 13 अदाब्रवीत तथा वृष्णीञ शरुत्वैवं मधुसूथनः अन्तज्ञॊ मतिमांस तस्य भवितव्यं तदेति तान 14 एवम उक्त्वा हृषीकेशः परविवेश पुनर गृहान कृतान्तम अन्यदा नैच्छत कर्तुं स जगतः परभुः 15 शवॊभूते ऽद ततः साम्बॊ मुसालं तथ असूत वै वृष्ण्यन्धाक विनाशाय किंकरप्रतिमं महत 16 परसूतं शापजं घॊरं तच च राज्ञे नयवेथयन विषण्णरूपस तथ राजा सूक्ष्मं चूर्णम अकारयत 17 पराक्षिपन सागरे तच च पुरुषा राजशासनात अघॊषयंश च नगरे वचनाथ आहुकस्य च 18 अथ्य परभृति सर्वेषु वृष्ण्यन्धकगृहेष्व इह सुरासवॊ न कर्तव्यः सर्वैर नगरवासिभिः 19 यश च नॊ ऽविथितं कुर्यात पेयं कश चिन नरः कव चित जीवन स शूलम आरॊहेत सवयं कृत्वा सबान्धवः 20 ततॊ राजभयात सर्वे नियमं चक्रिरे तथा नराः शासनम आज्ञाय तस्य राज्ञॊ महात्मनः |
1
[j] kathaṃ vinaṣṭā bhagavann andhakā vṛṣṇibhiḥ saha paśyato vāsudevasya bhojāś caiva mahārathāḥ 2 [vai] ṣaṭ triṃśe 'tha tato varṣe vṛṣṇīnām anayo mahān anyonyaṃ musalais te tu nijaghnuḥ kālacoditāḥ 3 [j] kenānuśaptās te vīrāḥ kṣayaṃ vṛṣṇyandhakā yayuḥ bhojāś ca dvijavaryatvaṃ vistareṇa vadasva me 4 [vai] viśvāmitraṃ ca kaṇvaṃ ca nāradaṃ ca tapodhanam sāraṇa pramukhā vīrā dadṛśur dvārakāgatān 5 te vai sāmbaṃ puraskṛtya bhūṣayitvā striyaṃ yathā abruvann upasaṃgamya daivadaṇḍanipīḍitāḥ 6 iyaṃ strī putra kāmasya babhror amitatejasaḥ ṛṣayaḥ sādhu jānīta kim iyaṃ janayiṣyati 7 ity uktās te tadā rājan vipralambha pradharṣitāḥ pratyabruvaṃs tān munayo yat tac chṛṇu narādhipa 8 vṛṣṇyandhakavināśāya musalaṃ ghoram āyasam vāsudevasya dāyādāḥ sāmbo 'yaṃ janayiṣyati 9 yena yūyaṃ sudurvṛttā nṛśaṃsā jātamanyavaḥ ucchetāraḥ kulaṃ kṛtsnam ṛte rāma janārdanau 10 samudraṃ yāsyati śrīmāṃs tyaktvā dehaṃ halāyudhaḥ jarā kṛṣṇaṃ mahātmānaṃ śayānaṃ bhuvi bhetsyati 11 ity abruvanta te rājan pralabdhās tair durātmabhiḥ munayaḥ krodharaktākṣāḥ samīkṣyātha parasparam 12 tathoktā munayas te tu tataḥ keśavam abhyayuḥ 13 athābravīt tadā vṛṣṇīñ śrutvaivaṃ madhusūdanaḥ antajño matimāṃs tasya bhavitavyaṃ tatheti tān 14 evam uktvā hṛṣīkeśaḥ praviveśa punar gṛhān kṛtāntam anyathā naicchat kartuṃ sa jagataḥ prabhuḥ 15 śvobhūte 'tha tataḥ sāmbo musālaṃ tad asūta vai vṛṣṇyandhāka vināśāya kiṃkarapratimaṃ mahat 16 prasūtaṃ śāpajaṃ ghoraṃ tac ca rājñe nyavedayan viṣaṇṇarūpas tad rājā sūkṣmaṃ cūrṇam akārayat 17 prākṣipan sāgare tac ca puruṣā rājaśāsanāt aghoṣayaṃś ca nagare vacanād āhukasya ca 18 adya prabhṛti sarveṣu vṛṣṇyandhakagṛheṣv iha surāsavo na kartavyaḥ sarvair nagaravāsibhiḥ 19 yaś ca no 'viditaṃ kuryāt peyaṃ kaś cin naraḥ kva cit jīvan sa śūlam ārohet svayaṃ kṛtvā sabāndhavaḥ 20 tato rājabhayāt sarve niyamaṃ cakrire tadā narāḥ śāsanam ājñāya tasya rājño mahātmanaḥ |