|
1
[य] केन वृत्तेन वृत्तज्ञॊ जनकॊ मिदिलाधिपः जगाम मॊक्षं धर्मज्ञॊ भॊगान उत्सृज्य मानुषान 2 [भी] अत्राप्य उथाहरन्तीमम इतिहासं पुरातनम येन वृत्तेन वृत्तज्ञः स जगाम महत सुखम 3 जनकॊ जनथेवस तु मिदिलायां जनाधिपः और्ध्व थेहिक धर्माणाम आसीथ युक्तॊ विचिन्तने 4 तस्य सम शतम आचार्या वसन्ति सततं गृहे थर्शयन्तः पृदग धर्मान नाना पासन्थ वाथिनः 5 स तेषां परेत्य भावे च परेत्य जातौ विनिश्चये आगमस्दः स भूयिष्ठम आत्मतत्त्वे न तुष्यति 6 तत्र पञ्चशिखॊ नाम कापिलेयॊ महामुनिः परिधावन महीं कृत्स्नां जगाम मिदिलाम अपि 7 सर्वसंन्यासधर्माणां तत्त्वज्ञानविनिश्चये सुपर्यवसितार्दश च निर्थ्वन्थ्वॊ नष्ट संशयः 8 ऋषीणाम आहुर एकं यं कामाथ अवसितं नृषु शाश्वतं सुखम अत्यन्तम अन्विच्छन स सुथुर्लभम 9 यम आहुः कपिलं सांख्याः परमर्षिं परजापतिम स मन्ये तेन रूपेण विस्मापयति हि सवयम 10 आसुरेः परदमं शिष्यं यम आहुश चिरजीविनम पञ्च सरॊतसि यः सत्त्रम आस्ते वर्षसहस्रिकम 11 तं समासीनम आगम्य मन्थलं कापिलं महत पुरुषावस्दम अव्यक्तं परमार्दं निबॊधयत 12 इष्टि सत्त्रेण संसिथ्धॊ भूयश च तपसा मुनिः कषेत्रक्षेत्रज्ञयॊर वयक्तिं बुबुधे थेव थर्शनः 13 यत तथ एकाक्षरं बरह्म नानारूपं परथृश्यते आसुरिर मन्थले तस्मिन परतिपेथे तथ अव्ययम 14 तस्य पञ्चशिखः शिष्यॊ मानुष्या पयसा भृतः बराह्मणी कपिला नाम का चिथ आसीत कुतुम्बिनी 15 तस्याः पुत्रत्वम आगम्य सत्रियाः स पिबति सतनौ ततः स कापिलेयत्वं लेभे बुथ्धिं च नैष्ठिकीम 16 एतन मे भगवान आह कापिलेयाय संभवम तस्य तत कापिलेयत्वं सर्ववित्त्वम अनुत्तमम 17 सामान्यं कपिलॊ जञात्वा धर्मज्ञानाम अनुत्तमम उपेत्य शतम आचार्यान मॊहयामस हेतुभिः 18 जनकस तव अभिसंरक्तः कापिलेयानुथर्शनात उत्सृज्य शतम आचार्यान पृष्ठतॊ ऽनुजगाम तम 19 तस्मै परमकल्पाय परनताय च धर्मतः अब्रवीत परमं मॊक्षं यत तत सांख्यं विधीयते 20 जातिनिर्वेथम उक्त्वा हि कर्म निर्वेथम अब्रवीत कर्म निर्वेथम उक्त्वा च सर्वनिर्वेथम अब्रवीत 21 यथर्दं कर्म संसर्गः कर्मणां च फलॊथयः तथ अनाश्वासिकं मॊघं विनाशि चलम अध्रुवम 22 थृश्यमाने विनाशे च परत्यक्षे लॊकसाक्षिके आगमात परम अस्तीति बरुवन्न अपि पराजितः 23 अनात्मा हय आत्मनॊ मृत्युः कलेशॊ मृत्युर जरा मयः आत्मानं मन्यते मॊहात तथ असम्यक परं मतम 24 अद चेथ एवम अप्य अस्ति यल लॊके नॊपपथ्यते अजरॊ ऽयम अमृत्युश च राजासौ मन्यते तदा 25 अस्ति नास्तीति चाप्य एतत तस्मिन्न असति लक्षणे किम अधिष्ठाय तथ बरूयाल लॊकयात्रा विनिश्चयम 26 परत्यक्षं हय एतयॊर मूलं कृतान्तैतिह्ययॊर अपि परत्यक्षॊ हय आगमॊ ऽभिन्नः कृतान्तॊ वा न किं चन 27 यत्र तत्रानुमाने ऽसति कृतं भावयते ऽपि वा अन्यॊ जीवः शरीरस्य नास्तिकानां मते समृतः 28 रेतॊ वत कनीकायां घृतपाकाधिवासनम जातिस्मृतिर अयः कान्तः सूर्यकान्तॊ ऽमबुलक्षणम 29 परेत्य भूतात्ययश चैव थेवताभ्युपयाचनम मृते कर्म निवृत्तिश च परमानम इति निश्चयः 30 न तव एते हेतवः सन्ति ये के चिन मूर्ति संस्दिताः अमर्त्यस्य हि मर्त्येन सामान्यं नॊपपथ्यते 31 अविथ्या कर्म चेष्टानां के चिथ आहुः पुनर्भवम कारणं लॊभमॊहौ तु थॊषाणां च निषेवणम 32 अविथ्यां कषेत्रम आहुर हि कर्म बीजं तदा कृतम तृष्णा संजननं सनेह एष तेषां पुनर्भवः 33 तस्मिन वयूधे च थग्धे च चित्ते मरणधर्मिणि अन्यॊ ऽनयाज जायते थेहस तम आहुः सत्त्वसंक्षयम 34 यथा स रूपतश चान्यॊ जातितः शरुतितॊ ऽरदतः कदम अस्मिन स इत्य एव संबन्धः सयाथ असंहितः 35 एवं सति च का परीतिर थानविथ्या तपॊबलैः यथ अन्याचरितं कर्म सर्वम अन्यः परपथ्यते 36 यथा हय अयम इहैवान्यैः पराकृतैर थुःखितॊ भवेत सुखितैर थुःखितैर वापि थृश्यॊ ऽपय अस्य विनिर्नयः 37 तदा हि मुसलैर हन्यः शरीरं तत पुनर्भवेत पृदग जञानं यथ अन्यच च येनैतन नॊपलभ्यते 38 ऋतुः संवत्सरस तिद्यः शीतॊष्णे च परियाप्रिये यदातीतानि पश्यन्ति ताथृशः सत्त्वसंक्षयः 39 जरया हि परीतस्य मृत्युना वा विनाशिना थुर्बलं थुर्बलं पूर्वं गृहस्येव विनश्यति 40 इन्थ्रियाणि मनॊ वायुः शॊनितं मांसम अस्दि च आनुपूर्व्या विनश्यन्ति सवं धातुम उपयान्ति च 41 लॊकयात्रा विधानं च थानधर्मफलागमः यथर्दं वेथ शब्थाश च वयवहाराश च लौकिकाः 42 इति सम्यङ मनस्य एते बहवः सन्ति हेतवः एतथ अस्तीथम अस्तीति न किं चित परतिपथ्यते 43 तेषां विमृशताम एवं तत तत समभिधावताम कव चिन निविशते बुथ्धिस तत्र जीर्यति वृक्षवत 44 एवम अर्दैर अनर्दैश च थुःखिताः सर्वजन्तवः आगमैर अपकृष्यन्ते हस्तिपैर हस्तिनॊ यदा 45 अर्दांस तदात्यन्तसुखावहांश च; लिप्सन्त एते बहवॊ विशुल्काः महत्तरं थुःखम अभिप्रपन्ना; हित्वामिषं मृत्युवशं परयान्ति 46 विनाशिनॊ हय अध्रुव जीवितस्य; किं बन्धुभिर मित्र परिग्रहैश च विहाय यॊ गच्छति सर्वम एव; कषणेन गत्वा न निवर्तते च 47 भूव्यॊम तॊयानल वायवॊ हि; सथा शरीरं परिपालयन्ति इतीथम आलक्ष्य कुतॊ रतिभवेथ; विनाशिनॊ हय अस्य न शर्म विथ्यते 48 इथम अनुपधि वाक्यम अच्छलं; परमनिरामयम आत्मसाक्षिकम नरपतिर अभिवीक्ष्य विस्मितः; पुनर अनुयॊक्तुम इथं परचक्रमे |
1
[y] kena vṛttena vṛttajño janako mithilādhipaḥ jagāma mokṣaṃ dharmajño bhogān utsṛjya mānuṣān 2 [bhī] atrāpy udāharantīmam itihāsaṃ purātanam yena vṛttena vṛttajñaḥ sa jagāma mahat sukham 3 janako janadevas tu mithilāyāṃ janādhipaḥ aurdhva dehika dharmāṇām āsīd yukto vicintane 4 tasya sma śatam ācāryā vasanti satataṃ gṛhe darśayantaḥ pṛthag dharmān nānā pāsanda vādinaḥ 5 sa teṣāṃ pretya bhāve ca pretya jātau viniścaye āgamasthaḥ sa bhūyiṣṭham ātmatattve na tuṣyati 6 tatra pañcaśikho nāma kāpileyo mahāmuniḥ paridhāvan mahīṃ kṛtsnāṃ jagāma mithilām api 7 sarvasaṃnyāsadharmāṇāṃ tattvajñānaviniścaye suparyavasitārthaś ca nirdvandvo naṣṭa saṃśayaḥ 8 ṛṣīṇām āhur ekaṃ yaṃ kāmād avasitaṃ nṛṣu śāśvataṃ sukham atyantam anvicchan sa sudurlabham 9 yam āhuḥ kapilaṃ sāṃkhyāḥ paramarṣiṃ prajāpatim sa manye tena rūpeṇa vismāpayati hi svayam 10 āsureḥ prathamaṃ śiṣyaṃ yam āhuś cirajīvinam pañca srotasi yaḥ sattram āste varṣasahasrikam 11 taṃ samāsīnam āgamya mandalaṃ kāpilaṃ mahat puruṣāvastham avyaktaṃ paramārthaṃ nibodhayat 12 iṣṭi sattreṇa saṃsiddho bhūyaś ca tapasā muniḥ kṣetrakṣetrajñayor vyaktiṃ bubudhe deva darśanaḥ 13 yat tad ekākṣaraṃ brahma nānārūpaṃ pradṛśyate āsurir mandale tasmin pratipede tad avyayam 14 tasya pañcaśikhaḥ śiṣyo mānuṣyā payasā bhṛtaḥ brāhmaṇī kapilā nāma kā cid āsīt kutumbinī 15 tasyāḥ putratvam āgamya striyāḥ sa pibati stanau tataḥ sa kāpileyatvaṃ lebhe buddhiṃ ca naiṣṭhikīm 16 etan me bhagavān āha kāpileyāya saṃbhavam tasya tat kāpileyatvaṃ sarvavittvam anuttamam 17 sāmānyaṃ kapilo jñātvā dharmajñānām anuttamam upetya śatam ācāryān mohayāmasa hetubhiḥ 18 janakas tv abhisaṃraktaḥ kāpileyānudarśanāt utsṛjya śatam ācāryān pṛṣṭhato 'nujagāma tam 19 tasmai paramakalpāya pranatāya ca dharmataḥ abravīt paramaṃ mokṣaṃ yat tat sāṃkhyaṃ vidhīyate 20 jātinirvedam uktvā hi karma nirvedam abravīt karma nirvedam uktvā ca sarvanirvedam abravīt 21 yadarthaṃ karma saṃsargaḥ karmaṇāṃ ca phalodayaḥ tad anāśvāsikaṃ moghaṃ vināśi calam adhruvam 22 dṛśyamāne vināśe ca pratyakṣe lokasākṣike āgamāt param astīti bruvann api parājitaḥ 23 anātmā hy ātmano mṛtyuḥ kleśo mṛtyur jarā mayaḥ ātmānaṃ manyate mohāt tad asamyak paraṃ matam 24 atha ced evam apy asti yal loke nopapadyate ajaro 'yam amṛtyuś ca rājāsau manyate tathā 25 asti nāstīti cāpy etat tasminn asati lakṣaṇe kim adhiṣṭhāya tad brūyāl lokayātrā viniścayam 26 pratyakṣaṃ hy etayor mūlaṃ kṛtāntaitihyayor api pratyakṣo hy āgamo 'bhinnaḥ kṛtānto vā na kiṃ cana 27 yatra tatrānumāne 'sti kṛtaṃ bhāvayate 'pi vā anyo jīvaḥ śarīrasya nāstikānāṃ mate smṛtaḥ 28 reto vata kanīkāyāṃ ghṛtapākādhivāsanam jātismṛtir ayaḥ kāntaḥ sūryakānto 'mbulakṣaṇam 29 pretya bhūtātyayaś caiva devatābhyupayācanam mṛte karma nivṛttiś ca pramānam iti niścayaḥ 30 na tv ete hetavaḥ santi ye ke cin mūrti saṃsthitāḥ amartyasya hi martyena sāmānyaṃ nopapadyate 31 avidyā karma ceṣṭānāṃ ke cid āhuḥ punarbhavam kāraṇaṃ lobhamohau tu doṣāṇāṃ ca niṣevaṇam 32 avidyāṃ kṣetram āhur hi karma bījaṃ tathā kṛtam tṛṣṇā saṃjananaṃ sneha eṣa teṣāṃ punarbhavaḥ 33 tasmin vyūdhe ca dagdhe ca citte maraṇadharmiṇi anyo 'nyāj jāyate dehas tam āhuḥ sattvasaṃkṣayam 34 yadā sa rūpataś cānyo jātitaḥ śrutito 'rthataḥ katham asmin sa ity eva saṃbandhaḥ syād asaṃhitaḥ 35 evaṃ sati ca kā prītir dānavidyā tapobalaiḥ yad anyācaritaṃ karma sarvam anyaḥ prapadyate 36 yadā hy ayam ihaivānyaiḥ prākṛtair duḥkhito bhavet sukhitair duḥkhitair vāpi dṛśyo 'py asya vinirnayaḥ 37 tathā hi musalair hanyaḥ śarīraṃ tat punarbhavet pṛthag jñānaṃ yad anyac ca yenaitan nopalabhyate 38 ṛtuḥ saṃvatsaras tithyaḥ śītoṣṇe ca priyāpriye yathātītāni paśyanti tādṛśaḥ sattvasaṃkṣayaḥ 39 jarayā hi parītasya mṛtyunā vā vināśinā durbalaṃ durbalaṃ pūrvaṃ gṛhasyeva vinaśyati 40 indriyāṇi mano vāyuḥ śonitaṃ māṃsam asthi ca ānupūrvyā vinaśyanti svaṃ dhātum upayānti ca 41 lokayātrā vidhānaṃ ca dānadharmaphalāgamaḥ yadarthaṃ veda śabdāś ca vyavahārāś ca laukikāḥ 42 iti samyaṅ manasy ete bahavaḥ santi hetavaḥ etad astīdam astīti na kiṃ cit pratipadyate 43 teṣāṃ vimṛśatām evaṃ tat tat samabhidhāvatām kva cin niviśate buddhis tatra jīryati vṛkṣavat 44 evam arthair anarthaiś ca duḥkhitāḥ sarvajantavaḥ āgamair apakṛṣyante hastipair hastino yathā 45 arthāṃs tathātyantasukhāvahāṃś ca; lipsanta ete bahavo viśulkāḥ mahattaraṃ duḥkham abhiprapannā; hitvāmiṣaṃ mṛtyuvaśaṃ prayānti 46 vināśino hy adhruva jīvitasya; kiṃ bandhubhir mitra parigrahaiś ca vihāya yo gacchati sarvam eva; kṣaṇena gatvā na nivartate ca 47 bhūvyoma toyānala vāyavo hi; sadā śarīraṃ paripālayanti itīdam ālakṣya kuto ratibhaved; vināśino hy asya na śarma vidyate 48 idam anupadhi vākyam acchalaṃ; paramanirāmayam ātmasākṣikam narapatir abhivīkṣya vismitaḥ; punar anuyoktum idaṃ pracakrame |