|
1
[य] उत सन्तम असन्तं च बालं वृथ्धं च संजय उताबलं बलीयांसं धाता परकुरुते वशे 2 उत बालाय पाण्डित्यं पण्डितायॊत बालताम थथाति सर्वम ईशानः पुरस्ताच छुक्रम उच्चरन 3 अलं विज्ञापनाय सयाथ आचक्षीदा यदातदम अदॊ मन्त्रं मन्त्रयित्वा नयॊन्येनातिहृष्टवत 4 गावल्गणे कुरून गत्वा धृतराष्ट्रं महाबलम अभिवाथ्यॊपसंगृह्य ततः पृच्छेर अनामयम 5 बरूयाश चैनं तवम आसीनं कुरुभिः परिवारितम तवैव राजन वीर्येण सुखं जीवन्ति पाण्डवाः 6 तव परसाथाथ बालास ते पराप्ता राज्यम अरिंथम राज्ये तान सदापयित्वाग्रे नॊपेक्षीर विनशिष्यतः 7 सर्वम अप्य एतथ एकस्य नालं संजय कस्य चित तात संहत्य जीवामॊ मा थविषथ्भ्यॊ वशं गमः 8 तदाभीष्मं शांतनवं भारतानां पितामहम शिरसाभिवथेदास तवं मम नाम परकीर्तयन 9 अभिवाथ्य च वक्तव्यस ततॊ ऽसमाकं पितामह भवता शंतनॊर वंशॊ निमग्नः पुनर उथ्धृतः 10 स तवं कुरु तदा तात सवमतेन पितामह यदा जीवन्ति ते पौत्राः परीतिमन्तः परस्परम 11 तदैव विथुरं बरूयाः कुरूणाम मन्त्रधारिणम अयुथ्धं सौम्य भाषस्व हितकामॊ युधिष्ठिरः 12 अदॊ सुयॊधनं बरूया राजपुत्रम अमर्षणम मध्ये कुरूणाम आसीनम अनुनीय पुनः पुनः 13 अपश्यन माम उपेक्षन्तं कृष्णाम एकां सभा गताम तथ्थुःखम अतितिक्षाम मा वधीष्म कुरून इति 14 एवं पूर्वापरान कलेशान अतितिक्षन्त पाण्डवाः यदाबलीयसः सन्तस तत सर्वं कुरवॊ विथुः 15 यन नः पराव्राजयः सौम्य अजिनैः परतिवासितान तथ्थुःखम अतितिक्षाम मा वधीष्म कुरून इति 16 यत तत सभायाम आक्रम्य कृष्णां केशेष्व अधर्षयत थुःशासनस ते ऽनुमते तच चास्माभिर उपेक्षितम 17 यदॊचितं सवकं भागं लभेमहि परंतप निवर्तय परथ्रव्ये बुथ्धिं गृथ्धां नरर्षभ 18 शान्तिर एवं भवेथ राजन परीतिश चैव परस्परम राज्यैक थेशम अपि नः परयच्छ शमम इच्छताम 19 कुश सदलं वृकस्दलम आसन्थी वारणावतम अवसानं भवेथ अत्र किं चिथ एव तु पञ्चमम 20 भरातॄणां थेहि पञ्चानां गरामान पञ्च सुयॊधन शान्तिर नॊ ऽसतु महाप्राज्ञ जञातिभिः सह संजय 21 भराता भरातरम अन्वेतु पिता पुत्रेण युज्यताम समयमानाः समायान्तु पाञ्चालाः कुरुभिः सह 22 अक्षतान कुरुपाञ्चालान पश्येम इति कामये सर्वे सुमनसस तात शाम्याम भरतर्षभ 23 अलम एव शमायास्मि तदा युथ्धाय संजय धर्मार्दयॊर अलं चाहं मृथवे थारुणाय च |
1
[y] uta santam asantaṃ ca bālaṃ vṛddhaṃ ca saṃjaya utābalaṃ balīyāṃsaṃ dhātā prakurute vaśe 2 uta bālāya pāṇḍityaṃ paṇḍitāyota bālatām dadāti sarvam īśānaḥ purastāc chukram uccaran 3 alaṃ vijñāpanāya syād ācakṣīthā yathātatham atho mantraṃ mantrayitvā nayonyenātihṛṣṭavat 4 gāvalgaṇe kurūn gatvā dhṛtarāṣṭraṃ mahābalam abhivādyopasaṃgṛhya tataḥ pṛccher anāmayam 5 brūyāś cainaṃ tvam āsīnaṃ kurubhiḥ parivāritam tavaiva rājan vīryeṇa sukhaṃ jīvanti pāṇḍavāḥ 6 tava prasādād bālās te prāptā rājyam ariṃdama rājye tān sthāpayitvāgre nopekṣīr vinaśiṣyataḥ 7 sarvam apy etad ekasya nālaṃ saṃjaya kasya cit tāta saṃhatya jīvāmo mā dviṣadbhyo vaśaṃ gamaḥ 8 tathābhīṣmaṃ śāṃtanavaṃ bhāratānāṃ pitāmaham śirasābhivadethās tvaṃ mama nāma prakīrtayan 9 abhivādya ca vaktavyas tato 'smākaṃ pitāmaha bhavatā śaṃtanor vaṃśo nimagnaḥ punar uddhṛtaḥ 10 sa tvaṃ kuru tathā tāta svamatena pitāmaha yathā jīvanti te pautrāḥ prītimantaḥ parasparam 11 tathaiva viduraṃ brūyāḥ kurūṇām mantradhāriṇam ayuddhaṃ saumya bhāṣasva hitakāmo yudhiṣṭhiraḥ 12 atho suyodhanaṃ brūyā rājaputram amarṣaṇam madhye kurūṇām āsīnam anunīya punaḥ punaḥ 13 apaśyan mām upekṣantaṃ kṛṣṇām ekāṃ sabhā gatām tadduḥkham atitikṣāma mā vadhīṣma kurūn iti 14 evaṃ pūrvāparān kleśān atitikṣanta pāṇḍavāḥ yathābalīyasaḥ santas tat sarvaṃ kuravo viduḥ 15 yan naḥ prāvrājayaḥ saumya ajinaiḥ prativāsitān tadduḥkham atitikṣāma mā vadhīṣma kurūn iti 16 yat tat sabhāyām ākramya kṛṣṇāṃ keśeṣv adharṣayat duḥśāsanas te 'numate tac cāsmābhir upekṣitam 17 yathocitaṃ svakaṃ bhāgaṃ labhemahi paraṃtapa nivartaya paradravye buddhiṃ gṛddhāṃ nararṣabha 18 śāntir evaṃ bhaved rājan prītiś caiva parasparam rājyaika deśam api naḥ prayaccha śamam icchatām 19 kuśa sthalaṃ vṛkasthalam āsandī vāraṇāvatam avasānaṃ bhaved atra kiṃ cid eva tu pañcamam 20 bhrātṝṇāṃ dehi pañcānāṃ grāmān pañca suyodhana śāntir no 'stu mahāprājña jñātibhiḥ saha saṃjaya 21 bhrātā bhrātaram anvetu pitā putreṇa yujyatām smayamānāḥ samāyāntu pāñcālāḥ kurubhiḥ saha 22 akṣatān kurupāñcālān paśyema iti kāmaye sarve sumanasas tāta śāmyāma bharatarṣabha 23 alam eva śamāyāsmi tathā yuddhāya saṃjaya dharmārthayor alaṃ cāhaṃ mṛdave dāruṇāya ca |