|
1
[वै] मार्कण्डेयं महात्मानम ऊचुः पाण्डुसुतास तथा माहात्म्यं थविजमुख्यानां शरॊतुम इच्छाम कद्यताम 2 एवम उक्तः स भगवान मार्कण्डेयॊ महातपः उवाच सुमहातेजा सर्वशास्त्रविशारथः 3 हैहयानां कुलकरॊ राजा परपुरंजयः कुमारॊ रूपसंपन्नॊ मृगयाम अचरथ बली 4 चरमाणस तु सॊ ऽरण्ये तृणवीरुत समावृते कृष्णाजिनॊत्तरासङ्गं थथर्श मुनिम अन्तिके स तेन निहतॊ ऽरण्ये मन्यमानेन वै मृगम 5 वयदितः कर्म तत कृत्वा शॊकॊपहतचेतनः जगाम हैहयानां वै सकाशं परदितात्मनाम 6 राज्ञां राजीवनेत्रासौ कुमारः पृदिवीपते तेषां च तथ यदावृत्तं कदयाम आस वै तथा 7 तं चापि हिंसितं तात मुनिं मूलफलाशिनम शरुत्वा थृष्ट्वाच ते तत्र बभूवुर थीनमानसाः 8 कस्यायम इति ते सर्वे मार्गमाणास ततस ततः जग्मुश चारिष्टनेमेस ते तार्क्ष्यस्याश्रमम अञ्जसा 9 ते ऽभिवाथ्य महात्मानं तं मुनिं संशितव्रतम तस्दुः सर्वे सतु मुनिस तेषां पूजाम अदाहरत 10 ते तम ऊचुर महात्मानं न वयं सत्क्रियां मुने तवत्तॊ ऽरहाः कर्म थॊषेण बराह्मणॊ हिंसितॊ हि नः 11 तान अब्रवीत स विप्रर्षिः कदं वॊ बराह्मणॊ हतः कव चासौ बरूत सहिताः पश्यध्वं मे तपॊबलम 12 ते तु तत सर्वम अखिलम आख्यायास्मै यदातदम नापश्यंस तम ऋषिं तत्र गतासुं ते समागताः अन्वेषमाणाः सव्रीडाः सवप्नवथ गतमानसाः 13 तान अब्रवीत तत्र मुनिस तार्क्ष्यः परपुरंजयः सयाथ अयं बराह्मणः सॊ ऽद यॊ युष्माभिर निवाशितः पुत्रॊ हय अयं मम नृपास तपॊबलसमन्वितः 14 ते तु थृष्ट्वैव तम ऋषिं विस्मयं परमं गताः महथ आश्चर्यम इति वै विब्रुवाणा महीपते 15 मृतॊ हय अयम अतॊ थृष्टः कदं जीवितम आप्तवान किम एतत तपसॊ वीर्यं यनायं जीवितः पुनः शरॊतुम इच्छाम विप्रर्षे यथि शरॊतव्यम इत्य उत 16 स तान उवाच नास्माकं मृत्युः परभवते नृपाः कारणं वः परवक्ष्यामि हेतुयॊगं समासतः 17 सत्यम एवाभिजानीमॊ नानृते कुर्महे मनः सवधर्मम अनुतिष्ठामस तस्मान मृत्युभयं न नः 18 यथ बराह्मणानां कुशलं तथ एषां कदयामहे नैषां थुश्चरितं बरूमस तस्मान मृत्युभयं न नः 19 अतिदीन अन्नपानेन भृत्यान अत्यशनेन च तेजस्वि थेशवासाच च तस्मान मृत्युभयं न नः 20 एतथ वै लेश मात्रं वः समाख्यातं विमत्सराः गच्छध्वं सहिताः सर्वे न पापाथ भयम अस्ति वः 21 एवम अस्त्व इति ते सर्वे परतिपूज्य महामुनिम सवथेशम अगमन हृष्टा राजानॊ भरतर्षभ |
1
[vai] mārkaṇḍeyaṃ mahātmānam ūcuḥ pāṇḍusutās tadā māhātmyaṃ dvijamukhyānāṃ śrotum icchāma kathyatām 2 evam uktaḥ sa bhagavān mārkaṇḍeyo mahātapaḥ uvāca sumahātejā sarvaśāstraviśāradaḥ 3 haihayānāṃ kulakaro rājā parapuraṃjayaḥ kumāro rūpasaṃpanno mṛgayām acarad balī 4 caramāṇas tu so 'raṇye tṛṇavīrut samāvṛte kṛṣṇājinottarāsaṅgaṃ dadarśa munim antike sa tena nihato 'raṇye manyamānena vai mṛgam 5 vyathitaḥ karma tat kṛtvā śokopahatacetanaḥ jagāma haihayānāṃ vai sakāśaṃ prathitātmanām 6 rājñāṃ rājīvanetrāsau kumāraḥ pṛthivīpate teṣāṃ ca tad yathāvṛttaṃ kathayām āsa vai tadā 7 taṃ cāpi hiṃsitaṃ tāta muniṃ mūlaphalāśinam śrutvā dṛṣṭvāca te tatra babhūvur dīnamānasāḥ 8 kasyāyam iti te sarve mārgamāṇās tatas tataḥ jagmuś cāriṣṭanemes te tārkṣyasyāśramam añjasā 9 te 'bhivādya mahātmānaṃ taṃ muniṃ saṃśitavratam tasthuḥ sarve satu munis teṣāṃ pūjām athāharat 10 te tam ūcur mahātmānaṃ na vayaṃ satkriyāṃ mune tvatto 'rhāḥ karma doṣeṇa brāhmaṇo hiṃsito hi naḥ 11 tān abravīt sa viprarṣiḥ kathaṃ vo brāhmaṇo hataḥ kva cāsau brūta sahitāḥ paśyadhvaṃ me tapobalam 12 te tu tat sarvam akhilam ākhyāyāsmai yathātatham nāpaśyaṃs tam ṛṣiṃ tatra gatāsuṃ te samāgatāḥ anveṣamāṇāḥ savrīḍāḥ svapnavad gatamānasāḥ 13 tān abravīt tatra munis tārkṣyaḥ parapuraṃjayaḥ syād ayaṃ brāhmaṇaḥ so 'tha yo yuṣmābhir nivāśitaḥ putro hy ayaṃ mama nṛpās tapobalasamanvitaḥ 14 te tu dṛṣṭvaiva tam ṛṣiṃ vismayaṃ paramaṃ gatāḥ mahad āścaryam iti vai vibruvāṇā mahīpate 15 mṛto hy ayam ato dṛṣṭaḥ kathaṃ jīvitam āptavān kim etat tapaso vīryaṃ yanāyaṃ jīvitaḥ punaḥ śrotum icchāma viprarṣe yadi śrotavyam ity uta 16 sa tān uvāca nāsmākaṃ mṛtyuḥ prabhavate nṛpāḥ kāraṇaṃ vaḥ pravakṣyāmi hetuyogaṃ samāsataḥ 17 satyam evābhijānīmo nānṛte kurmahe manaḥ svadharmam anutiṣṭhāmas tasmān mṛtyubhayaṃ na naḥ 18 yad brāhmaṇānāṃ kuśalaṃ tad eṣāṃ kathayāmahe naiṣāṃ duścaritaṃ brūmas tasmān mṛtyubhayaṃ na naḥ 19 atithīn annapānena bhṛtyān atyaśanena ca tejasvi deśavāsāc ca tasmān mṛtyubhayaṃ na naḥ 20 etad vai leśa mātraṃ vaḥ samākhyātaṃ vimatsarāḥ gacchadhvaṃ sahitāḥ sarve na pāpād bhayam asti vaḥ 21 evam astv iti te sarve pratipūjya mahāmunim svadeśam agaman hṛṣṭā rājāno bharatarṣabha |