Sacred Texts  Hinduism  Mahabharata  Index  Book 3 Index  Previous  Next 

Book 3 in English

The Mahabharata in Sanskrit

Book 3
Chapter 102

  1 [य]
      किमर्दं सहसा विन्ध्यः परवृथ्धः करॊधमूर्छितः
      एतथ इच्छाम्य अहं शरॊतुं विस्तरेण महामुने
  2 [लॊमष]
      अथ्रिराजं महाशैलं मरुं कनकपर्वतम
      उथयास्तमये भानुः परथक्षिणम अवर्तत
  3 तं तु थृष्ट्वा तदा विन्ध्यः शैलः सूर्यम अदाब्रवीत
      यदा हि मेरुर भवता नित्यशः परिगम्यते
      परथक्षिणं च करियते माम एवं कुरु भास्कर
  4 एवम उक्तस ततः सूर्यः शैलेन्थ्रं परत्यभासत
      नाहम आत्मेच्छया शैलकरॊम्य एनं परथक्षिणम
      एष मार्गः परथिष्टॊ मे येनेथं निर्मितं जगत
  5 एवम उक्तस ततः करॊधात परवृथ्धः सहसाचलः
      सूर्या चन्थ्रमसॊर मार्गं रॊथ्धुम इच्छन परंतप
  6 ततॊ थेवाः सहिताः सर्व एव; सेन्थ्राः समागम्य महाथ्रिराजम
      निवारयाम आसुर उपायतस तं; न च सम तेषां वचनं चकार
  7 अदाभिजग्मुर मुनिम आश्रमस्दं; तपस्विनं धर्मभृतां वरिष्ठम
      अगस्त्यम अत्यथ्भुतवीर्यथीप्तं; तं चार्दम ऊचुः सहिताः सुरास ते
  8 [थेवा]
      सूर्या चन्थ्रमसॊर मार्गं नक्षत्राणां गतिं तदा
      शैलराजॊ वृणॊत्य एष विन्ध्यः करॊधवशानुगः
  9 तं निवारयितुं शक्तॊ नान्यः कश चिथ थविजॊत्तम
      ऋते तवां हि महाभाग तस्माथ एनं निवारय
  10 [लॊमष]
     तच छरुत्वा वचनं विप्रः सुराणां शैलम अभ्यगात
     सॊ ऽभिगम्याब्रवीथ विन्ध्यं सथारः समुपस्दितः
 11 मार्गम इछाम्य अहं थत्तं भवता पर्वतॊत्तम
     थक्षिणाम अभिगन्तास्मि थिशं कार्येण केन चित
 12 यावथागमनं मह्यं तावत तवं परतिपालय
     निवृत्ते मयि शैलेन्थ्र ततॊ वर्धस्व कामतः
 13 एवं स समयं कृत्वा विन्ध्येनामित्रकर्शन
     अथ्यापि थक्षिणा थेशाथ वारुणिर न निवर्तते
 14 एतत ते सर्वम आख्यातं यदा विन्ध्यॊ न वर्धते
     अगस्त्यस्य परभावेन यन मां तवं परिपृच्छसि
 15 कालेयास तु यदा राजन सुरैः सर्वैर निषूथिताः
     अगस्त्याथ वरम आसाथ्य तन मे निगथतः शृणु
 16 तरिथशानां वचॊ शरुत्वा मैत्रावरुणिर अब्रवीत
     किमर्दम अभियाताः सद वरं मत्तः किम इच्छद
     एवम उक्तास ततस तेन थेवास तं मुनिम अब्रुवन
 17 एवं तवयेच्छाम कृतं महर्षे; महार्णवं पीयमानं महात्मन
     ततॊ वधिष्याम सहानुबन्धान; कालेय संज्ञान सुरविथ्विषस तान
 18 तरिथशानां वचः शरुत्वा तदेति मुनिर अब्रवीत
     करिष्ये भवतां कामं लॊकानां च महत सुखम
 19 एवम उक्त्वा ततॊ ऽगच्छत समुथ्रं सरितां पतिम
     ऋषिभिश च तपःसिथ्धैः सार्धं थेवैश च सुव्रतः
 20 मनुस्यॊरग गन्धर्वयक्षकिंपुरुषास तदा
     अनुजग्मुर महात्मानं थरस्तु कामास तथ अथ्भुतम
 21 ततॊ ऽभयगच्छन सहिताः समुथ्रं भीम निष्वनम
     नृत्यन्तम इव चॊर्मीभिर वल्गन्तम इव वायुना
 22 हसन्तम इव फेनौघैः सखलन्तं कन्थरेषु च
     नाना गराहसमाकीर्णं नानाथ्विज गनायुतम
 23 अगस्त्यसहिता थेवाः सगन्धर्वमहॊरगाः
     ऋषयश च महाभागाः समासेथुर महॊथधिम
  1 [y]
      kimarthaṃ sahasā vindhyaḥ pravṛddhaḥ krodhamūrchitaḥ
      etad icchāmy ahaṃ śrotuṃ vistareṇa mahāmune
  2 [lomaṣa]
      adrirājaṃ mahāśailaṃ maruṃ kanakaparvatam
      udayāstamaye bhānuḥ pradakṣiṇam avartata
  3 taṃ tu dṛṣṭvā tathā vindhyaḥ śailaḥ sūryam athābravīt
      yathā hi merur bhavatā nityaśaḥ parigamyate
      pradakṣiṇaṃ ca kriyate mām evaṃ kuru bhāskara
  4 evam uktas tataḥ sūryaḥ śailendraṃ pratyabhāsata
      nāham ātmecchayā śailakaromy enaṃ pradakṣiṇam
      eṣa mārgaḥ pradiṣṭo me yenedaṃ nirmitaṃ jagat
  5 evam uktas tataḥ krodhāt pravṛddhaḥ sahasācalaḥ
      sūryā candramasor mārgaṃ roddhum icchan paraṃtapa
  6 tato devāḥ sahitāḥ sarva eva; sendrāḥ samāgamya mahādrirājam
      nivārayām āsur upāyatas taṃ; na ca sma teṣāṃ vacanaṃ cakāra
  7 athābhijagmur munim āśramasthaṃ; tapasvinaṃ dharmabhṛtāṃ variṣṭham
      agastyam atyadbhutavīryadīptaṃ; taṃ cārtham ūcuḥ sahitāḥ surās te
  8 [devā]
      sūryā candramasor mārgaṃ nakṣatrāṇāṃ gatiṃ tathā
      śailarājo vṛṇoty eṣa vindhyaḥ krodhavaśānugaḥ
  9 taṃ nivārayituṃ śakto nānyaḥ kaś cid dvijottama
      ṛte tvāṃ hi mahābhāga tasmād enaṃ nivāraya
  10 [lomaṣa]
     tac chrutvā vacanaṃ vipraḥ surāṇāṃ śailam abhyagāt
     so 'bhigamyābravīd vindhyaṃ sadāraḥ samupasthitaḥ
 11 mārgam ichāmy ahaṃ dattaṃ bhavatā parvatottama
     dakṣiṇām abhigantāsmi diśaṃ kāryeṇa kena cit
 12 yāvadāgamanaṃ mahyaṃ tāvat tvaṃ pratipālaya
     nivṛtte mayi śailendra tato vardhasva kāmataḥ
 13 evaṃ sa samayaṃ kṛtvā vindhyenāmitrakarśana
     adyāpi dakṣiṇā deśād vāruṇir na nivartate
 14 etat te sarvam ākhyātaṃ yathā vindhyo na vardhate
     agastyasya prabhāvena yan māṃ tvaṃ paripṛcchasi
 15 kāleyās tu yathā rājan suraiḥ sarvair niṣūditāḥ
     agastyād varam āsādya tan me nigadataḥ śṛṇu
 16 tridaśānāṃ vaco śrutvā maitrāvaruṇir abravīt
     kimartham abhiyātāḥ stha varaṃ mattaḥ kim icchatha
     evam uktās tatas tena devās taṃ munim abruvan
 17 evaṃ tvayecchāma kṛtaṃ maharṣe; mahārṇavaṃ pīyamānaṃ mahātman
     tato vadhiṣyāma sahānubandhān; kāleya saṃjñān suravidviṣas tān
 18 tridaśānāṃ vacaḥ śrutvā tatheti munir abravīt
     kariṣye bhavatāṃ kāmaṃ lokānāṃ ca mahat sukham
 19 evam uktvā tato 'gacchat samudraṃ saritāṃ patim
     ṛṣibhiś ca tapaḥsiddhaiḥ sārdhaṃ devaiś ca suvrataḥ
 20 manusyoraga gandharvayakṣakiṃpuruṣās tathā
     anujagmur mahātmānaṃ drastu kāmās tad adbhutam
 21 tato 'bhyagacchan sahitāḥ samudraṃ bhīma niṣvanam
     nṛtyantam iva cormībhir valgantam iva vāyunā
 22 hasantam iva phenaughaiḥ skhalantaṃ kandareṣu ca
     nānā grāhasamākīrṇaṃ nānādvija ganāyutam
 23 agastyasahitā devāḥ sagandharvamahoragāḥ
     ṛṣayaś ca mahābhāgāḥ samāsedur mahodadhim


Next: Chapter 103