|
1
[वा] ततॊ ऽहं भरतश्रेष्ठ परगृह्य रुचिरं धनुः शरैर अपातयं सौभाच छिरांसि विबुधथ्विषाम 2 शरांश चाशीविषाकारान ऊर्ध्वगांस तिग्मतेजसः अप्रैषं शाल्वराजाय शार्ङ्गमुक्तान सुवाससः 3 ततॊ नाथृश्यत तथा सौभं कुरुकुलॊथ्वह अन्तर्हितं माययाभूत ततॊ ऽहं विस्मितॊ ऽभवम 4 अद थानवसंघास ते विकृताननमूर्धजाः उथक्रॊशन महाराज विष्ठिते मयि भारत 5 ततॊ ऽसत्रं शब्थसाहं वै तवरमाणॊ महाहवे अयॊजयं तथ वधाय ततः शब्थ उपारमत 6 हतास ते थानवाः सर्वे यैः स शब्थ उथीरितः शरैर आथित्यसंकाशैर जवलितैः शब्थसाधनैः 7 तस्मिन्न उपरते शब्थे पुनर एवान्यतॊ ऽभवत शब्थॊ ऽपरॊ महाराज तत्रापि पराहरं शरान 8 एवं थश थिशः सर्वास तिर्यग ऊर्ध्वं च भारत नाथयाम आसुर असुरास ते चापि निहता मया 9 ततः पराग्ज्यॊतिषं गत्वा पुनर एव वयथृश्यत सौभं कामगमं वीर मॊहयन मम चक्षुषी 10 ततॊ लॊकान्त करणॊ थानवॊ वानराकृतिः शिला वर्षेण सहसा सहसा मां समावृणॊत 11 सॊ ऽहं पर्वत वर्षेण वध्यमानः समन्ततः वल्मीक इव राजेन्थ्र पर्वतॊपचितॊ ऽभवम 12 ततॊ ऽहं पर्वत चितः सहयः सह सारदिः अप्रख्यातिम इयां राजन सध्वजः पर्वतैश चितः 13 ततॊ वृणि परवीरा यॊ ममासन सैनिकास तथा ते भयार्ता थिशः सर्वाः सहसा विप्रथुथ्रुवुः 14 ततॊ हाहाकृतं सर्वम अभूत किल विशां पते थयौश च भूमिश च खं चैवाथृश्यमाने तदा मयि 15 ततॊ विषण्णमनसॊ मम राजन सुहृज्जनाः रुरुथुश चुक्रुशुश चैव थुःखशॊकसमन्विताः 16 थविषतां च परहर्षॊ ऽभूथ आर्तिश चाथ्विषताम अपि एवं विजितवान वीर पश्चाथ अश्रौषम अच्युत 17 ततॊ ऽहम अस्त्रं थयितं सर्वपाषाण भेथनम वज्रम उथ्यम्य तान सर्वान पर्वतान समशातयम 18 ततः पर्वत भारार्ता मन्थप्राणविचेष्टिताः हया मम महाराज वेपमाना इवाभवन 19 मेघजालम इवाकाशे विथार्याभ्युथितं रविम थृष्ट्वा मां बान्धवाः सर्वे हर्षम आहारयन पुनः 20 ततॊ माम अब्रवीत सूतः पराञ्जलिः परणतॊ नृप साधु संपश्य वार्ष्णेय शाल्वं सौभपतिं सदितम 21 अलं कृष्णावमन्यैनं साधु यत्नं समाचर मार्थवं सखितां चैव शाल्वाथ अथ्य वयपाहर 22 जहि शाल्वं महाबाहॊ मैनं जीवय केशव सर्वैः पराक्रमैर वीरवध्यः शत्रुर अमित्रहन 23 न शत्रुर अवमन्तव्यॊ थुर्बलॊ ऽपि बलीयसा यॊ ऽपि सयात पीढगः कश चित किं पुनः समरे सदितः 24 स तवं पुरुषशार्थूल सर्वयत्नैर इमं परभॊ जहि वृष्णिकुलश्रेष्ठ मा तवां कालॊ ऽतयगात पुनः 25 नैष मार्थवसाध्यॊ वै मतॊ नापि सखा तव येन तवं यॊधितॊ वीर थवारका चावमर्थिता 26 एवमाथि तु कौन्तेय शरुत्वाहं सारदेर वचः तत्त्वम एतथ इति जञात्वा युथ्धे मतिम अधारयम 27 वधाय शाल्वराजस्य सौभस्य च निपातने थारुकं चाब्रुवं वीर मुहूर्तं सदीयताम इति 28 ततॊ ऽपरतिहतं थिव्यम अभेथ्यम अतिवीर्यवत आग्नेयम अस्त्रं थयितं सर्वसाहं महाप्रभम 29 यक्षाणां राक्षसाणां च थानवानां च संयुगे राज्ञां च परतिलॊमानां भस्मान्त करणं महत 30 कषुरान्तम अमलं चक्रं कालान्तकयमॊपमम अभिमन्त्र्याहम अतुलं थविषतां च निबर्हणम 31 जहि सौभं सववीर्येण ये चात्र रिपवॊ मम इत्य उक्त्वा भुजवीर्येण तस्मै पराहिणवं रुषा 32 रूपं सुथर्शनस्यासीथ आकाशे पततस तथा थवितीयस्येव सूर्यस्य युगान्ते परिविष्यतः 33 तत समासाथ्य नगरं सौभं वयपगतत्विषम मध्येन पाटयाम आस करकचॊ थार्व इवॊच्छ्रितम 34 थविधाकृतं ततः सौभं सुथर्शन बलाथ धतम महेश्वर शरॊथ्धूतं पपात तरिपुरं यदा 35 तस्मिन निपतिते सौभे चक्रम आगत करं मम पुनश चॊथ्धूय वेगेन शाल्वाल्येत्य अहम अब्रुवम 36 ततः शाल्वं गथां गुर्वीम आविध्यन्तं महाहवे थविधा चकार सहसा परजज्वाल च तेजसा 37 तस्मिन निपतिते वीरे थानवास तरस्तचेतसः हाहाभूता थिशॊ जग्मुर अर्थिता मम सायकैः 38 ततॊ ऽहं समवस्दाप्य रदं सौभसमीपतः शङ्खं परध्माप्य हर्षेण मुहृथः पर्यहर्षयम 39 तन मेरुशिखराकारं विध्वस्ताट्टाल गॊपुरम थह्यमानम अभिप्रेक्ष्य सत्रियस ताः संप्रथुथ्रुवुः 40 एवं निहत्य समरे शाल्वं सौभं निपात्य च आनर्तान पुनर आगम्य सुहृथां परीतिम आवहम 41 एतस्मात कारणाथ राजन नागमं नागसाह्वयम यथ्य अगां परवीरघ्न न हि जीवेत सुयॊधनः 42 [वै] एवम उक्त्वा महाबाहुः कौरवं पुरुषॊत्तमः आमन्त्र्य परययौ धीमान पाण्डवान मधुसूथनः 43 अभिवाथ्य महाबाहुर धर्मराजं युधिष्ठिरम राज्ञा मूर्धन्य उपाघ्रातॊ भीमेन च महाभुजः 44 सुभथ्राम अभिमन्युं च रदम आरॊप्य काञ्चनम आरुरॊह रदं कृष्णः पाण्डवैर अभिपूजितः 45 सैन्यसुग्रीव युक्तेन रदेनाथित्यवर्चसा थवारकां परययौ कृष्णः समाश्वास्य युधिष्ठिरम 46 ततः परयाते थाशार्हे धृष्टथ्युम्नॊ ऽपि पार्षतः थरौपथेयान उपाथाय परययौ सवपुरं तथा 47 धृष्टकेतुः सवसारं च समाथायाद चेथिराट जगाम पाण्डवान थृष्ट्वा रम्यां शुक्तिमतीं पुरीम 48 केकयाश चाप्य अनुज्ञाताः कौन्तेयेनामितौजसा आमन्त्र्य पाण्डवान सर्वान परययुस ते ऽपि भारत 49 बराह्मणाश च विशश चैव तदा विषयवासिनः विसृज्यमानाः सुभृशं न तयजन्ति सम पाण्डवान 50 सामवायः स राजेन्थ्र सुमहाथ्भुत थर्शनः आसीन महात्मानं तेषां काम्यके भरतर्षभ 51 युधिष्ठिरस तु विप्रांस तान अनुमान्य महात्मनाः शशास पुरुषान काले रदान यॊजयतेति ह |
1
[vā] tato 'haṃ bharataśreṣṭha pragṛhya ruciraṃ dhanuḥ śarair apātayaṃ saubhāc chirāṃsi vibudhadviṣām 2 śarāṃś cāśīviṣākārān ūrdhvagāṃs tigmatejasaḥ apraiṣaṃ śālvarājāya śārṅgamuktān suvāsasaḥ 3 tato nādṛśyata tadā saubhaṃ kurukulodvaha antarhitaṃ māyayābhūt tato 'haṃ vismito 'bhavam 4 atha dānavasaṃghās te vikṛtānanamūrdhajāḥ udakrośan mahārāja viṣṭhite mayi bhārata 5 tato 'straṃ śabdasāhaṃ vai tvaramāṇo mahāhave ayojayaṃ tad vadhāya tataḥ śabda upāramat 6 hatās te dānavāḥ sarve yaiḥ sa śabda udīritaḥ śarair ādityasaṃkāśair jvalitaiḥ śabdasādhanaiḥ 7 tasminn uparate śabde punar evānyato 'bhavat śabdo 'paro mahārāja tatrāpi prāharaṃ śarān 8 evaṃ daśa diśaḥ sarvās tiryag ūrdhvaṃ ca bhārata nādayām āsur asurās te cāpi nihatā mayā 9 tataḥ prāgjyotiṣaṃ gatvā punar eva vyadṛśyata saubhaṃ kāmagamaṃ vīra mohayan mama cakṣuṣī 10 tato lokānta karaṇo dānavo vānarākṛtiḥ śilā varṣeṇa sahasā sahasā māṃ samāvṛṇot 11 so 'haṃ parvata varṣeṇa vadhyamānaḥ samantataḥ valmīka iva rājendra parvatopacito 'bhavam 12 tato 'haṃ parvata citaḥ sahayaḥ saha sārathiḥ aprakhyātim iyāṃ rājan sadhvajaḥ parvataiś citaḥ 13 tato vṛṇi pravīrā yo mamāsan sainikās tadā te bhayārtā diśaḥ sarvāḥ sahasā vipradudruvuḥ 14 tato hāhākṛtaṃ sarvam abhūt kila viśāṃ pate dyauś ca bhūmiś ca khaṃ caivādṛśyamāne tathā mayi 15 tato viṣaṇṇamanaso mama rājan suhṛjjanāḥ ruruduś cukruśuś caiva duḥkhaśokasamanvitāḥ 16 dviṣatāṃ ca praharṣo 'bhūd ārtiś cādviṣatām api evaṃ vijitavān vīra paścād aśrauṣam acyuta 17 tato 'ham astraṃ dayitaṃ sarvapāṣāṇa bhedanam vajram udyamya tān sarvān parvatān samaśātayam 18 tataḥ parvata bhārārtā mandaprāṇaviceṣṭitāḥ hayā mama mahārāja vepamānā ivābhavan 19 meghajālam ivākāśe vidāryābhyuditaṃ ravim dṛṣṭvā māṃ bāndhavāḥ sarve harṣam āhārayan punaḥ 20 tato mām abravīt sūtaḥ prāñjaliḥ praṇato nṛpa sādhu saṃpaśya vārṣṇeya śālvaṃ saubhapatiṃ sthitam 21 alaṃ kṛṣṇāvamanyainaṃ sādhu yatnaṃ samācara mārdavaṃ sakhitāṃ caiva śālvād adya vyapāhara 22 jahi śālvaṃ mahābāho mainaṃ jīvaya keśava sarvaiḥ parākramair vīravadhyaḥ śatrur amitrahan 23 na śatrur avamantavyo durbalo 'pi balīyasā yo 'pi syāt pīḍhagaḥ kaś cit kiṃ punaḥ samare sthitaḥ 24 sa tvaṃ puruṣaśārdūla sarvayatnair imaṃ prabho jahi vṛṣṇikulaśreṣṭha mā tvāṃ kālo 'tyagāt punaḥ 25 naiṣa mārdavasādhyo vai mato nāpi sakhā tava yena tvaṃ yodhito vīra dvārakā cāvamarditā 26 evamādi tu kaunteya śrutvāhaṃ sārather vacaḥ tattvam etad iti jñātvā yuddhe matim adhārayam 27 vadhāya śālvarājasya saubhasya ca nipātane dārukaṃ cābruvaṃ vīra muhūrtaṃ sthīyatām iti 28 tato 'pratihataṃ divyam abhedyam ativīryavat āgneyam astraṃ dayitaṃ sarvasāhaṃ mahāprabham 29 yakṣāṇāṃ rākṣasāṇāṃ ca dānavānāṃ ca saṃyuge rājñāṃ ca pratilomānāṃ bhasmānta karaṇaṃ mahat 30 kṣurāntam amalaṃ cakraṃ kālāntakayamopamam abhimantryāham atulaṃ dviṣatāṃ ca nibarhaṇam 31 jahi saubhaṃ svavīryeṇa ye cātra ripavo mama ity uktvā bhujavīryeṇa tasmai prāhiṇavaṃ ruṣā 32 rūpaṃ sudarśanasyāsīd ākāśe patatas tadā dvitīyasyeva sūryasya yugānte pariviṣyataḥ 33 tat samāsādya nagaraṃ saubhaṃ vyapagatatviṣam madhyena pāṭayām āsa krakaco dārv ivocchritam 34 dvidhākṛtaṃ tataḥ saubhaṃ sudarśana balād dhatam maheśvara śaroddhūtaṃ papāta tripuraṃ yathā 35 tasmin nipatite saubhe cakram āgat karaṃ mama punaś coddhūya vegena śālvālyety aham abruvam 36 tataḥ śālvaṃ gadāṃ gurvīm āvidhyantaṃ mahāhave dvidhā cakāra sahasā prajajvāla ca tejasā 37 tasmin nipatite vīre dānavās trastacetasaḥ hāhābhūtā diśo jagmur arditā mama sāyakaiḥ 38 tato 'haṃ samavasthāpya rathaṃ saubhasamīpataḥ śaṅkhaṃ pradhmāpya harṣeṇa muhṛdaḥ paryaharṣayam 39 tan meruśikharākāraṃ vidhvastāṭṭāla gopuram dahyamānam abhiprekṣya striyas tāḥ saṃpradudruvuḥ 40 evaṃ nihatya samare śālvaṃ saubhaṃ nipātya ca ānartān punar āgamya suhṛdāṃ prītim āvaham 41 etasmāt kāraṇād rājan nāgamaṃ nāgasāhvayam yady agāṃ paravīraghna na hi jīvet suyodhanaḥ 42 [vai] evam uktvā mahābāhuḥ kauravaṃ puruṣottamaḥ āmantrya prayayau dhīmān pāṇḍavān madhusūdanaḥ 43 abhivādya mahābāhur dharmarājaṃ yudhiṣṭhiram rājñā mūrdhany upāghrāto bhīmena ca mahābhujaḥ 44 subhadrām abhimanyuṃ ca ratham āropya kāñcanam āruroha rathaṃ kṛṣṇaḥ pāṇḍavair abhipūjitaḥ 45 sainyasugrīva yuktena rathenādityavarcasā dvārakāṃ prayayau kṛṣṇaḥ samāśvāsya yudhiṣṭhiram 46 tataḥ prayāte dāśārhe dhṛṣṭadyumno 'pi pārṣataḥ draupadeyān upādāya prayayau svapuraṃ tadā 47 dhṛṣṭaketuḥ svasāraṃ ca samādāyātha cedirāṭ jagāma pāṇḍavān dṛṣṭvā ramyāṃ śuktimatīṃ purīm 48 kekayāś cāpy anujñātāḥ kaunteyenāmitaujasā āmantrya pāṇḍavān sarvān prayayus te 'pi bhārata 49 brāhmaṇāś ca viśaś caiva tathā viṣayavāsinaḥ visṛjyamānāḥ subhṛśaṃ na tyajanti sma pāṇḍavān 50 sāmavāyaḥ sa rājendra sumahādbhuta darśanaḥ āsīn mahātmānaṃ teṣāṃ kāmyake bharatarṣabha 51 yudhiṣṭhiras tu viprāṃs tān anumānya mahātmanāḥ śaśāsa puruṣān kāle rathān yojayateti ha |