|
1
[भस] गुणैः समुथितं सम्यग इथं नः परदितं कुलम अत्य अन्यान पृदिवीपालान पृदिव्याम अधिराज्यभाक 2 रक्षितं राजभिः पूर्वैर धर्मविथ्भिर महात्मभिः नॊत्साथम अगमच चेथं कथा चिथ इह नः कुलम 3 मया च सत्यवत्या च कृष्णेन च महात्मना समवस्दापितं भूयॊ युष्मासु कुलतन्तुषु 4 वर्धते तथ इथं पुत्र कुलं सागरवथ यदा तदा मया विधातव्यं तवया चैव विशेषतः 5 शरूयते याथवी कन्या अनुरूपा कुलस्य नः सुबलस्यात्मजा चैव तदा मथ्रेश्वरस्य च 6 कुलीना रूपवत्यश च नादवत्यश च सर्वशः उचिताश चैव संबन्धे ते ऽसमाकं कषत्रियर्षभाः 7 मन्ये वरयितव्यास ता इत्य अहं धीमतां वर संतानार्दं कुलस्यास्य यथ वा विथुर मन्यसे 8 [व] भवान पिता भवान माता भवान नः परमॊ गुरुः तस्मात सवयं कुलस्यास्य विचार्य कुरु यथ धितम 9 [व] अद शुश्राव विप्रेभ्यॊ गान्धारीं सुबलात्मजाम आराध्य वरथं थेवं भग नेत्रहरं हरम गान्धारी किल पुत्राणां शतं लेभे वरं शुभा 10 इति शरुत्वा च तत्त्वेन भीष्मः कुरुपितामहः ततॊ गान्धारराजस्य परेषयाम आस भारत 11 अचक्षुर इति तत्रासीत सुबलस्य विचारणा कुलं खयातिं च वृत्तं च बुथ्ध्या तु परसमीक्ष्य सः थथौ तां धृतराष्ट्राय गान्धारीं धर्मचारिणीम 12 गान्धारी तव अपि शुश्राव धृतराष्ट्रम अचक्षुषम आत्मानं थित्सितं चास्मै पित्रा मात्रा च भारत 13 ततः सा पट्टम आथाय कृत्वा बहुगुणं शुभा बबन्ध नेत्रे सवे राजन पतिव्रतपरायणा नात्यश्नीयां पतिम अहम इत्य एवं कृतनिश्चया 14 ततॊ गान्धारराजस्य पुत्रः शकुनिर अभ्ययात सवसारं परया लक्ष्म्या युक्ताम आथाय कौरवान 15 थत्त्वा स भगिनीं वीरॊ यदार्हं च परिच्छथम पुनर आयात सवनगरं भीष्मेण परतिपूजितः 16 गान्धार्य अपि वरारॊहा शीलाचार विचेष्टितैः तुष्टिं कुरूणां सर्वेषां जनयाम आस भारत 17 वृत्तेनाराध्य तान सर्वान पतिव्रतपरायणा वाचापि पुरुषान अन्यान सुव्रता नान्वकीर्तयत |
1
[bhs] guṇaiḥ samuditaṃ samyag idaṃ naḥ prathitaṃ kulam aty anyān pṛthivīpālān pṛthivyām adhirājyabhāk 2 rakṣitaṃ rājabhiḥ pūrvair dharmavidbhir mahātmabhiḥ notsādam agamac cedaṃ kadā cid iha naḥ kulam 3 mayā ca satyavatyā ca kṛṣṇena ca mahātmanā samavasthāpitaṃ bhūyo yuṣmāsu kulatantuṣu 4 vardhate tad idaṃ putra kulaṃ sāgaravad yathā tathā mayā vidhātavyaṃ tvayā caiva viśeṣataḥ 5 śrūyate yādavī kanyā anurūpā kulasya naḥ subalasyātmajā caiva tathā madreśvarasya ca 6 kulīnā rūpavatyaś ca nāthavatyaś ca sarvaśaḥ ucitāś caiva saṃbandhe te 'smākaṃ kṣatriyarṣabhāḥ 7 manye varayitavyās tā ity ahaṃ dhīmatāṃ vara saṃtānārthaṃ kulasyāsya yad vā vidura manyase 8 [v] bhavān pitā bhavān mātā bhavān naḥ paramo guruḥ tasmāt svayaṃ kulasyāsya vicārya kuru yad dhitam 9 [v] atha śuśrāva viprebhyo gāndhārīṃ subalātmajām ārādhya varadaṃ devaṃ bhaga netraharaṃ haram gāndhārī kila putrāṇāṃ śataṃ lebhe varaṃ śubhā 10 iti śrutvā ca tattvena bhīṣmaḥ kurupitāmahaḥ tato gāndhārarājasya preṣayām āsa bhārata 11 acakṣur iti tatrāsīt subalasya vicāraṇā kulaṃ khyātiṃ ca vṛttaṃ ca buddhyā tu prasamīkṣya saḥ dadau tāṃ dhṛtarāṣṭrāya gāndhārīṃ dharmacāriṇīm 12 gāndhārī tv api śuśrāva dhṛtarāṣṭram acakṣuṣam ātmānaṃ ditsitaṃ cāsmai pitrā mātrā ca bhārata 13 tataḥ sā paṭṭam ādāya kṛtvā bahuguṇaṃ śubhā babandha netre sve rājan pativrataparāyaṇā nātyaśnīyāṃ patim aham ity evaṃ kṛtaniścayā 14 tato gāndhārarājasya putraḥ śakunir abhyayāt svasāraṃ parayā lakṣmyā yuktām ādāya kauravān 15 dattvā sa bhaginīṃ vīro yathārhaṃ ca paricchadam punar āyāt svanagaraṃ bhīṣmeṇa pratipūjitaḥ 16 gāndhāry api varārohā śīlācāra viceṣṭitaiḥ tuṣṭiṃ kurūṇāṃ sarveṣāṃ janayām āsa bhārata 17 vṛttenārādhya tān sarvān pativrataparāyaṇā vācāpi puruṣān anyān suvratā nānvakīrtayat |